| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 150 |
|
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنْفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ (158) |
| آيا (منکران) انتظاري دارند جز آنکه فرشتگان (قهر) بر آنها درآيند و يا (امر) خدا (و يا قضاي الهي) بر آنان فرا رسد (و همه هلاک شوند) يا برخي دلايل و آيات خدا آشکار شود؟ روزي که بعضي آيات (قهر) خداي تو بر آنها برسد آن روز هيچ کس را ايمانش نفع نبخشد اگر قبل از آن ايمان نياورده و يا در ايمان خود کسب خير و سعادت نکرده باشد. بگو: شما در انتظار (نتيجه اعمال زشت خود) باشيد ما هم در انتظار هستيم. (158) |
| إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (159) |
| آنان که دين را پراکنده نمودند و (در آن) فرقه فرقه شدند (چشم از آنها بپوش) چنين کسان به کار تو نيايند، (و از دست آنها غمگين مباش که مجازات) کار آنها با خداست و بعد از اين به آنچه مي‌کردند آگاهشان مي‌گرداند. (159) |
| مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (160) |
| هر کس کار نيکو کند او را ده برابر آن خواهد بود و هر کس کار زشت کند به قدر کار زشتش مجازات شود و بر آنها اصلا ستم نخواهد شد. (160) |
| قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (161) |
| بگو: محققا مرا خدايم به راه راست هدايت کرده، به ديني استوار، همان آيين پاک ابراهيم که وجودش از لوث شرک و عقايد باطل مشرکين منزه بود. (161) |
| قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) |
| بگو: همانا نماز و طاعت و تمام اعمال من و حيات و ممات من همه براي خداست که پروردگار جهانيان است. (162) |
| لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163) |
| که او را شريک نيست و به همين (اخلاص کامل) مرا فرمان داده‌اند و من اول کسي هستم که تسليم امر خدايم. (163) |
| قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (164) |
| بگو: آيا غير از خدا را به ربوبيّت گزينم در صورتي که خدا پرورنده همه موجودات است؟ و هيچ کس چيزي نيندوخت مگر بر خود، و هيچ نفسي بار (گناه) ديگري را بر دوش نگيرد. سپس بازگشت همه شما به سوي پروردگارتان است و او شما را به آنچه خلاف در آن مي‌کرديد آگاه خواهد ساخت. (164) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (165) |
| و او خدايي است که شما را جانشين گذشتگان اهل زمين مقرر داشت و رتبه بعضي را از بعضي بالاتر قرار داد تا شما را در آنچه به شما داده (در اين تفاوت رتبه‌ها) بيازمايد، که همانا خدا زود کيفر و بسيار بخشنده و مهربان است. (165) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |