| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 156 |
|
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44) |
| و بهشتيان دوزخيان را ندا کنند که آنچه پروردگارمان به ما وعده داد (از مقامات بهشتي) ما به حق و حقيقت يافتيم، آيا شما نيز بدانچه پروردگارتان وعده داد (از عذاب دوزخ) به حقيقت رسيديد؟ گويند: بلي. آن گاه ميان آنها مناديي ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد. (44) |
| الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ (45) |
| آنهايي که از راه خدا باز مي‌دارند و آن را کج مي‌طلبند (به شبهه راه راست مردم را کج مي‌کنند) و آنها به قيامت ايمان ندارند. (45) |
| وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ (46) |
| و ميان اين دو گروه حجاب و پرده‌اي است (از سرشت نيک و بد که مانع ديدار يکديگر است) و بر اعراف (يعني جايگاهي ميان دوزخ و بهشت) مرداني هستند که همه را به سيمايشان مي‌شناسند و بهشتيان را که هنوز داخل بهشت نشده و چشم اميد به دخول آن دارند ندا کنند که سلام بر شما باد. (46) |
| ۞ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (47) |
| و چون نظر آنها بر اهل دوزخ افتد گويند: پروردگارا، ما را با اين ستمکاران به يک جاي قرار مده. (47) |
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ (48) |
| و اهل اعراف مرداني را که به سيمايشان مي‌شناسند آواز دهند و گويند: (ديديد که) جمع مال و جاه و آن فخر و تکبّرتان به حال شما اصلا سودمند نبود! (48) |
| أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (49) |
| آيا آنهايي (از مؤمنان) که سوگند ياد مي‌کرديد که خدا آنان را مشمول عنايت و رحمت خود نمي‌گرداند اکنون مقامشان را مي‌بينيد؟ (به همانها امروز خطاب شود که) در بهشت بي هيچ خوف و انديشه و بي هيچ گونه حزن و اندوه داخل شويد. (49) |
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
| و اهل دوزخ بهشتيان را آواز کنند که ما را از آبهاي گوارا يا از نعم بهشتي که خدا روزي شما کرده بهره‌مند کنيد. آنها پاسخ دهند که خدا اين آب و طعام را بر کافران حرام گردانيده است. (50) |
| الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (51) |
| آنهايي که دين خدا را فسوس و بازيچه گرفتند و (متاع) حيات دنيا آنها را مغرور و غافل کرد، امروز ما هم آنها را (به رحمت) در نظر نمي‌آوريم چنانکه آنان ديدار چنين روزشان را به خاطر نياوردند و آيات ما را انکار مي‌کردند. (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |