| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 183 |
|
| وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (46) |
| و همه پيرو فرمان خدا و رسول باشيد و هرگز راه اختلاف و تنازع نپوييد که در اثر تفرقه ترسناک و ضعيف شده و قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد، بلکه همه بايد يکدل، پايدار و صبور باشيد، که خدا هميشه با صابران است. (46) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (47) |
| و شما مؤمنان مانند آن کسان (يعني کافران) نباشيد که براي هوس و غرور و ريا و تظاهر از ديار خويش خارج شدند و از راه خدا منع مي‌کنند. و (بترسند که) علم خدا به هر چه کنند محيط است. (47) |
| وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَكُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكُمْ إِنِّي أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ ۚ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (48) |
| و (ياد آر) آن گاه که شيطان کردار (زشت) آنان را در نظرشان زيبا نمود و گفت: امروز احدي از مردم بر شما غالب نخواهد گشت و من هنگام سختي يار و فريادرس شما خواهم بود (و بدين سخنان کفار قريش را مغرور کرد) تا آن‌گاه که دو سپاه (اسلام و کفر) روبرو شدند شيطان پاي به فرار گذاشت و گفت که من از شما بيزارم، من قوايي (از فرشتگان آسمان) مي‌بينم که شما نمي‌بينيد و من از خدا مي‌ترسم، و عقاب خداوند بسيار سخت است. (48) |
| إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَٰؤُلَاءِ دِينُهُمْ ۗ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (49) |
| و (ياد آر) آن‌گاه که منافقان و بيماردلان با هم مي‌گفتند که اين مسلمين به دين خود مغرور و فريفته‌اند، و حال آنکه هر کس بر خدا توکل کند خدا غالب مقتدر و داناست. (49) |
| وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا ۙ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (50) |
| و اگر بنگري سختي حال کافران را هنگامي که فرشتگان جان آنها را مي‌گيرند و بر روي و پشت آنها مي‌زنند و (مي‌گويند) بچشيد طعم عذاب سوزنده را! (50) |
| ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (51) |
| اين عقوبت اعمال زشتي است که به دست خويش فرستاديد و خدا به هيچ يک از بندگان هرگز کمترين ستم نخواهد کرد. (51) |
| كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ (52) |
| همان‌طور که خوي فرعونيان و کافران پيش از زمان آنها بر اين بود که به آيات خدا کافر شدند، خدا هم آنان را به کيفر گناهانشان بگرفت، که همانا خدا توانا و سخت‌کيفر است. (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |