| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 216 |
|
| أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) |
| آگاه باشيد که دوستان خدا هرگز هيچ ترسي (از حوادث آينده عالم) و هيچ حسرت و اندوهي (از وقايع گذشته جهان) در دل آنها نيست. (62) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (63) |
| آنان که اهل ايمان و خداترسند. (63) |
| لَهُمُ الْبُشْرَىٰ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۚ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64) |
| آنها را پيوسته بشارت است هم در حيات دنيا (به مکاشفات در عالم خواب) و هم در آخرت (به نعمتهاي بهشت). سخنان خدا را تغيير و تبديلي نيست، اين است فيروزي بزرگ. (64) |
| وَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ۚ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (65) |
| و سخن منکران خاطرت را غمگين نسازد، که هر عزت و اقتداري مخصوص خداست و او شنوا و داناست. (65) |
| أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ ۗ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ شُرَكَاءَ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (66) |
| آگاه باش که هر که در همه آسمانها و هر که در زمين است ملک خداست و مشرکان که غير از خدا را مي‌خوانند چه چيزي را پيروي مي‌کنند؟ آنچه پيروي مي‌کنند گمان باطلي بيش نيست و جز آنکه دروغي بافند و تخميني زنند کاري ندارند. (66) |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (67) |
| اوست خداوندي که شب تار را براي آسايش شما و روز را روشن (براي امر معاش) مقرر فرمود، که در آن نشانه‌هايي (از قدرت خدا) براي مردمي که بشنوند پديدار است. (67) |
| قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ الْغَنِيُّ ۖ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنْ عِنْدَكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بِهَٰذَا ۚ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (68) |
| کافران قائل شدند که خدا فرزندي اتخاذ کرده (چنين نيست) او منزه است و هم بي‌نياز که هر چه در آسمانها و زمين است همه ملک اوست، و شما کافران و مشرکان بر اين قول خود هيچ دليلي نداريد، آيا بي‌دليل و از روي جهالت نسبت به خدا چنين دروغ سخن مي‌گوييد؟! (68) |
| قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (69) |
| بگو: هرگز آنان که به خدا نسبت دروغ دهند نجات و رستگاري ندارند. (69) |
| مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70) |
| (اين گفتار باطل، همه براي طمع) متاع دنياست، سپس بازگشتشان به سوي ما خواهد بود و ما آنها را به کيفر کفرشان عذابي سخت بچشانيم. (70) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |