| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 221 |
|
| وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107) |
| و اگر خدا بر تو ضرري خواهد هيچ کس جز او دفع آن ضرر نتواند، و اگر خير و رحمتي خواهد باز احدي منع فضل او نتواند، که فضل و رحمت خود را به هر کس از بندگان بخواهد البته مي‌رساند و اوست خداي بسيار آمرزنده و مهربان. (107) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (108) |
| بگو: اي مردم به حقيقت (کتاب و رسول) حق از جانب خدايتان براي شما آمد، پس هر کس هدايت يافت نفعش بر خود اوست و هر کس به راه گمراهي شتافت زيانش بر خود اوست و من نگهبان شما (از مؤاخذه خدا) نيستم. (108) |
| وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (109) |
| و تو خود از وحي خداي که بر تو مي‌رسد پيروي کن و راه صبر پيش گير تا وقتي که خدا (ميان تو و مخالفانت) حکم کند و او بهترين حکمفرمايان عالم است. (109) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1) |
| الر (اسرار اين حرف نزد خدا و رسول است)، اين قرآن کتابي است داراي آياتي محکم که از جانب خدايي حکيم و آگاه به تفصيل و بسيار روشن بيان گرديده است. (1) |
| أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2) |
| (تا تذکر دهد به خلق) که جز خداي يکتا هيچ کس را نپرستيد، که من حقّا براي اندرز و بشارت شما امت آمده‌ام. (2) |
| وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3) |
| و (تا به شما بگويم که از گناهانتان) آمرزش از خدا طلبيد و به درگاه او توبه و انابه کنيد تا شما را تا اجل معين و هنگام مرگ لذت و بهره نيکو بخشيد و در حق هر مستحق رحمتي تفضل فرمايد، و اگر روي بگردانيد سخت از عذاب روز بزرگ قيامت بر شما مي‌ترسم. (3) |
| إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4) |
| رجوع شما به سوي خداست و او بر همه چيز تواناست. (4) |
| أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5) |
| آگه باشيد که آنان (يعني منافقان امت) روي دلها از خدا مي‌گردانند (و از حضور رسول و استماع کلام خدا دوري جسته و احتراز مي‌کنند) تا خود را از او پنهان دارند، آگه باش که هر گه سر در جامه خود بپيچند (که از حق پنهان شوند) خدا هر چه پنهان يا آشکار کنند همه را مي‌داند، که او بر درون دلها محققا آگاه است. (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |