| سوره 14 | سوره مبارکه ابراهيم | صفحه 258 |
|
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (19) |
| (اي بشر) آيا ندانستي که خدا آسمانها و زمين را به حق و براي مقصود بزرگي آفريده و اگر بخواهد شما (جنس بشر) همه را در زمين نابود مي‌سازد و خلقي ديگر از نو مي‌آفريند؟ (19) |
| وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (20) |
| و اين کار اصلا بر خدا دشوار نيست. (20) |
| وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِيصٍ (21) |
| و (روزي که) مردم از قبرها برانگيخته و به پيشگاه خدا حاضر شوند آن گاه ضعيفان به گردنکشان گويند: ما (در دنيا) تابع رأي شما بوديم آيا (امروز) شما هيچ از عذاب خدا ما را کفايت خواهيد کرد؟ جواب دهند که اگر ما را از خدا سعادت هدايت بود ما هم شما را هدايت مي‌کرديم، اکنون هر چه جزع و التماس کنيم يا صبر و تحمل، يکسان است و هيچ (از عذاب) گريزگاهي نداريم. (21) |
| وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (22) |
| و چون حکم (قيامت) به پايان رسيد (و اهل بهشت از اهل دوزخ جدا شدند) در آن حال شيطان (براي نکوهش و تمسخر کافران) گويد: خدا به شما به حق و راستي وعده داد و من به خلاف حقيقت شما را وعده دادم و خلف وعده کردم و بر شما (براي وعده دروغ خود) هيچ حجت و دليل قاطعي نياوردم و تنها شما را فراخواندم و شما اجابتم کرديد، پس (امروز شما ابلهان که سخن بي‌دليل مرا پذيرفتيد) مرا ملامت مکنيد بلکه نفس (پر طمع) خود را ملامت کنيد، که امروز نه من فريادرس شما خواهم بود و نه شما فريادرس من توانيد بود، من به شرکي که شما به (اغواي) من آورديد معتقد نيستم، آري (در اين روز) ستمکاران عالم را عذابي دردناک خواهد بود. (22) |
| وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ (23) |
| و آنان را که به خدا ايمان آورده و عمل صالح کردند در بهشتهايي برند که زير درختانش نهرها جاري است و هميشه به فرمان خداي خود در آن بهشت مخلدند و تحيت آنان در آنجا سلام است. (23) |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ (24) |
| (اي رسول) آيا نديدي که چگونه خدا کلمه پاکيزه را به درخت پاک و زيبايي مثل زده که اصل ساقه آن برقرار باشد و شاخه آن به آسمان (رفعت و سعادت) بر شود؟ (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |