| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 270 |
|
| ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) |
| آن گاه روز قيامت هم آنان را خوار و ذليل خواهد کرد و آن روز خواهد گفت: کجايند شريکان من که براي طرفداري آنها خصومت و جنگ به پا مي‌کرديد؟ (در آن هنگام) اهل علم و دانش اظهار کنند که امروز ذلت و خواري و عذاب به کافران اختصاص دارد. (27) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) |
| آنها که فرشتگان در حالي جانشان را مي‌گيرند که (در دنيا) به نفس خود ستم کردند، در آن حال مرگ (اجبارا) سر تسليم پيش دارند (و گويند) که ما ابدا کار بد نمي‌کرديم؛ چرا، خدا به هر چه مي‌کرديد آگاه است. (28) |
| فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) |
| پس (فرشتگان خطاب کنند که) از هر در به دوزخ داخل شويد که در آنجا هميشه معذب خواهيد بود. و جايگاه متکبران (که دوزخ است) بسيار بد منزلگاهي است. (29) |
| ۞ وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) |
| و چون به اهل تقوا گفته شود که خداي شما چه آياتي فرستاد؟ گويند: نيکو آياتي فرستاد. آنان که نيکوکارند هم در حيات دنيا نيکي و خوشي بينند و هم دار آخرت (آنها را) بهترين منزل است و البته خانه اهل تقوا بسيار مجلّل و نيکو خواهد بود. (30) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) |
| که باغهاي بهشت عدن باشد که در زير درختانش نهرها جاري است، متقيان در آن داخل شوند در حالي که هر چه بخواهند و ميل کنند در آنجا بر ايشان حاضر است. باري اين است اجر و جزايي که خدا به اهل تقوا عطا خواهد کرد. (31) |
| الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) |
| آنان که در حال پاکيزگي (از شرک) فرشتگان قبض روحشان کنند به آنها گويند که شما به موجب اعمال نيکويي که در دنيا به جا آورديد اکنون به بهشت ابدي درآييد. (32) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) |
| اين کافران منکر جز آنکه فرشتگان (غضب خدا) بر سر آنها بيايند (و ترسان و لرزان شوند) يا (به هلاک آنان) حکم خدا در رسد ديگر چه انتظار مي‌برند؟ منکران پيشين هم مانند اينان عمل کردند (که همه هلاک شدند) و خدا اصلا به آنها ستم نکرد بلکه آنها خود به نفس خويش ستم مي‌کردند. (33) |
| فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) |
| تا آنکه به کيفر اعمال زشت خود رسيدند و آن عذابي که به آن تمسخر مي‌کردند آنها را احاطه کرد. (34) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |