| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 274 |
|
| وَاللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65) |
| و خدا از آسمان باران را فرستاد تا زمين را پس از مرگ زنده کرد، البته در اين کار آيتي (از قدرت و حکمت الهي) بر آنان که بشنوند پديدار است. (65) |
| وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66) |
| و البته براي شما ملاحظه حال چهار پايان (از شتر و گاو و گوسفند) همه عبرت و حکمت است، که ما از آنچه در شکم آن است از ميان (دو جسم ناپاک) سرگين و خون، شما را شير پاک مي‌نوشانيم که در طبع همه نوشندگان گواراست. (66) |
| وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67) |
| و هم از ميوه‌هاي درخت خرما و انگور که از آن نوشابه‌هاي شيرين و رزق حلال نيکو به دست آريد، که در اين کار نيز آيتي (از قدرت حق) براي خردمندان پديدار است. (67) |
| وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ (68) |
| و خدايت به زنبور عسل وحي کرد که از کوهها و درختان و سقفهاي رفيع، منزل گير. (68) |
| ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ۚ يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (69) |
| و سپس از انواع ميوه‌هاي شيرين (و از حلاوت و شهد گلهاي خوشبو) تغذيه کن و راه پروردگارت را به اطاعت بپوي، آن‌گاه از درون آن، شربت شيريني به رنگهاي مختلف بيرون آيد که در آن شفاء مردمان است. در اين کار نيز آيتي (از قدرت خدا) براي متفکران پيداست. (69) |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ ۚ وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْ لَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (70) |
| و خدا شما را آفريده و سپس مي‌ميراند؛ و بعضي از شما را به سن انحطاط پيري مي‌رسانند که هر چه دانسته همه را فراموش مي‌کند. همانا خداست که هميشه دانا و تواناست. (70) |
| وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ ۚ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَىٰ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ ۚ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (71) |
| و خدا رزق بعضي از شما را بر بعضي ديگر فزوني داده، آنان که رزقشان افزون شده (زيادي) رزقشان را به زيردستان و غلامان نمي‌دهند تا باهم مساوي شوند (ليکن مقام خدايي را به بتي يا بشري مي‌دهند تا با خدا شريک و مساوي دانند، زهي جهل و ناسپاسي!) آيا نعمت ايمان به خدا را (به عصيان و شرک) بايد انکار کنند؟! (71) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ (72) |
| و خدا از جنس خودتان براي شما جفتهايي آفريد و از آن جفتها پسران و دختران و دامادان و نوادگان بر شما خلق فرمود، و از نعمتهاي پاکيزه لذيذ روزي داد؛ آيا مردم باز به باطل مي‌گروند و به نعمت خدا کافر مي‌شوند؟! (72) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |