| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 276 |
|
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (80) |
| و خدا براي سکونت (دائم) شما منزلهايتان را مقرر داشت و (براي سکونت موقت سفر) از پوست و موي چهارپايان خيمه‌ها را براي شما قرار داد تا وقت حرکت و سکون سبک وزن و قابل انتقال باشد، و از پشم و کرک و موي آنها اثاثيه منزل (مانند گليم و نمد و قالي) و متاع و اسباب زندگاني (و لباسهاي فاخر) براي شما خلق فرمود که تا هنگامي معين از آن استفاده کنيد. (80) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) |
| و خداي عالم براي شما سايبانها از آنچه آفريده (از درختان و سقف و ديوار و کوهها) مهيّا ساخت و از غارهاي کوه پوشش و اتاقها برايتان قرار داد (تا از سرما و گرما پناهي گيريد) و نيز لباسي که شما را از گرماي آفتاب (و سرماي زمستان) بپوشاند خلق کرد و نيز براي آنکه در جنگ محفوظ مانيد لباسي (از آهن) مقرّر گردانيد. اين چنين نعمت‌هاي خود را بر شما تمام و کامل مي‌کند تا مگر (منعم را بشناسيد و) مطيع و تسليم (امر او) باشيد. (81) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82) |
| پس اگر باز روي بگردانند (اي رسول ما) بر تو تبليغ روشن رسالت (و اتمام حجت) بيش نيست. (82) |
| يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) |
| نعمت خدا را دانسته و شناخته باز انکار مي‌کنند و اکثر اينان کافرند. (83) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) |
| و (به ياد خلق آور) روزي که (در قيامت) ما از هر امتي (رسول و) شاهدي برانگيزيم آن‌گاه به کافران اجازه سخن و اعتذار داده نشود و نه توبه و انابه و عذري از آنان پذيرند. (84) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) |
| و روزي که ستمکاران عذاب خدا را به چشم ببينند ديگر هيچ نه تخفيف عذاب و نه مهلت (آسايش) خواهند يافت. (85) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) |
| و چون مشرکان شريکان خود را مشاهده کنند گويند: بارالها، اينانند که ما به جاي تو پرستش مي‌کرديم (آنها را که ما را فريب دادند به جاي ما مجازات کن)، شريکان جواب دهند که شما البته دروغ مي‌گوييد (ما هرگز شما را به پرستش خود نخوانديم). (86) |
| وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) |
| و در آن روز همه کفار و مشرکين تسليم فرمان خدا شوند و هر چه غير از خدا جعل کرده و مي‌پرستيدند همه از نظرشان محو و نابود شود. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |