| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 278 |
|
| وَلَا تَتَّخِذُوا أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُوا السُّوءَ بِمَا صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (94) |
| و عهد و سوگندهاي خود را براي فريب يکديگر به کار مبريد تا آن که ثابت قدم است نيز (به فريب و سوگند دروغ) بلغزد و از اين که راه خدا را (بر خلق) بستيد همه به سختي مبتلا شويد و به عذابي بزرگ گرفتار گرديد. (94) |
| وَلَا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ إِنَّمَا عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (95) |
| و عهد خدا را به بهايي اندک معامله نکنيد؛ که آنچه (از نعمت ابد) نزد خداست اگر بفهميد بسيار شما را بهتر است (از آن منفعتي که به نقض عهد بيابيد). (95) |
| مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ ۗ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (96) |
| آنچه نزد شماست همه نابود خواهد شد و آنچه نزد خداست (از ذخائر اعمال نيک و ثواب آخرت، تا ابد) باقي خواهد بود و البته اجري که به صابران بدهيم اجري است بسيار بهتر از عملي که به جا مي‌آوردند. (96) |
| مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (97) |
| هر کس از مرد و زن کار نيکي به شرط ايمان به خدا به جاي آرد ما او را به زندگاني خوش و با سعادت زنده ابد مي‌گردانيم و اجري بسيار بهتر از عمل نيکي که مي‌کردند به آنان عطا مي‌کنيم. (97) |
| فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (98) |
| (اي رسول ما) چون خواهي تلاوت قرآن کني اول از شر وسوسه شيطان مردود به خدا پناه بر. (98) |
| إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (99) |
| که البته شيطان را هرگز بر کساني که به خدا ايمان آورده و بر پروردگارشان توکل و اعتماد مي‌کنند تسلط نخواهد بود. (99) |
| إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ (100) |
| تنها تسلط شيطان بر آن نفوسي است که او را دوست گرفته‌اند و کساني که (به اغواي او) به خدا شرک مي‌آورند. (100) |
| وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَكَانَ آيَةٍ ۙ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مُفْتَرٍ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (101) |
| و ما هرگاه آيتي را (از راه مصلحت) نسخ کرده و به جاي آن آيتي ديگر آوريم-در صورتي که خدا بهتر داند تا چه چيز (به صلاح خلق) نازل کند- (کافران اعتراض بر نسخ آيه کرده و) مي‌گويند تو (بر خدا) هميشه افترا مي‌بندي. (چنين نيست) بلکه اکثر اينها نمي‌دانند (که اين نزول آسماني است). (101) |
| قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (102) |
| بگو که اين آيات را روح القدس از جانب پروردگارت به حقيقت و راستي نازل کرده تا اهل ايمان را ثابت قدم گرداند و براي مسلمين هدايت و بشارت باشد. (102) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |