| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 32 |
|
| ۞ وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (203) |
| و خدا را ياد کنيد (به ذکر تکبير) در چند روزي معيّن (ايّام تشريق) پس هر که شتاب کند و اعمال را در دو روز انجام دهد گناه نکرده، و هر که تأخير کند نيز گناه نکرده. اين حکم براي کسي است که (از هر گناه يا از محرمات احرام) پرهيزکار بوده است، و از خدا بترسيد و بدانيد که به سوي خدا باز خواهيد گشت. (203) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204) |
| و از مردم کس هست که تو را از گفتار دلفريب خود به شگفت آرد (تا از دروغ به متاع دنيا رسد) و خدا را به راستي نيّت خود گواه گيرد حال آنکه اين کس بدترين دشمن (اسلام) است. (204) |
| وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ (205) |
| و چون از حضور تو دور شود کارش فتنه و فساد در زمين است و بکوشد تا حاصل خلق به باد فنا دهد و نسل (بشر) را قطع کند؛ و خدا فساد را دوست ندارد. (205) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206) |
| و چون او را (به نصيحت) گويند: از خدا بترس، خود پسندي او را به بدکاري برانگيزد (و پند نشنود). جهنّم او را کفايت کند که آرامگاه بدي است. (206) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ (207) |
| و بعضي از مردم از جان خود در راه رضاي خدا درگذرند؛ و خدا با چنين بندگان رئوف و مهربان است. (207) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (208) |
| اي اهل ايمان، همه متّفقا در مقام تسليم خدا در آييد و از وساوس شيطان پيروي مکنيد که او همانا شما را دشمني آشکار است. (208) |
| فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (209) |
| پس اگر باز به راه خطا رفتيد با وجود آنکه ادلّه روشن از جانب خدا براي شما آمد، در اين صورت بدانيد که خدا (بر انتقام خطا کاران) توانا و دانا است. (209) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِكَةُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (210) |
| آيا کافران جز اين انتظار دارند که خدا با ملائکه در پرده‌هاي ابر بر آنها در آيد و حکم (قهر خدا به کيفر کافران) فرا رسد؟ و کارها همه به سوي خدا باز گردد. (210) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |