| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 341 |
|
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ ۖ وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ۚ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ (73) |
| اي مردم (مشرک کافر) مثلي زده شده بدان گوش فرا داريد (تا حقيقت حال خود بدانيد): آن بتهاي جماد که به جاي خدا (معبود خود) مي‌خوانيد هرگز بر خلقت مگسي هر چند همه اجتماع کنند قادر نيستند، و اگر مگس (ناتوان) چيزي از آنها بگيرد قدرت بر باز گرفتن آن ندارند، (بدانيد که) طالب و مطلوب (يعني بت و بت‌پرست يا عابد و معبود يا مگس و بتان) هر دو ناچيز و ناتوانند. (73) |
| مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (74) |
| (اين مشرکان) مقام خدا را آن گونه که شايسته اوست نشناختند، (و گرنه جماد ناتواني را خدا نمي‌خواندند) خدا ذاتي است بي‌نهايت توانا و بي‌همتاي شکست ناپذير. (74) |
| اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (75) |
| خداست که از ميان فرشتگان و آدميان رسولاني برمي‌گزيند، که همانا خدا (به سخن عالميان) شنوا و (به لياقت آنان) بيناست. (75) |
| يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۗ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (76) |
| او به علم ازلي آنچه در نظر اين مردم پيدا و آنچه ناپيداست همه را مي‌داند و بازگشت کليه امور به سوي خداست. (76) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ۩ (77) |
| اي اهل ايمان، در برابر خدا رکوع و سجود آريد و (با توجه و بي‌ريا و خالص) پروردگار خود را پرستيد و کار نيکو کنيد، باشد که رستگار شويد. (77) |
| وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ ۚ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ۚ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ ۚ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ ۖ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ (78) |
| و حق جهاد در راه او را (با دشمنان دين و با نفس امّاره) به جاي آريد (و در طلب رضاي او به قدر طاقت بکوشيد) او شما را برگزيده (و به دين خود سرافراز کرده) و در مقام تکليف بر شما مشقت و رنج ننهاده (و اين آيين اسلام) مانند آيين پدر شما ابراهيم (خليل است)، او (خدا) شما امت را پيش از اين (در صحف او) و در اين قرآن مسلمان ناميده تا اين رسول بر شما و شما بر ساير خلق گواه (خداپرستي) باشيد، پس نماز به پا داريد و زکات بدهيد و به خدا (و کتاب او) متوسل شويد، که او مولي (و پادشاه و نگهبان و حافظ و ناصر) شماست و نيکو مولي و نيکو ناصري است. (78) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |