سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 356 |
|
يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ (44) |
خدا شب و روز را (بر يکديگر) ميگرداند، همانا صاحبان بصيرت را در اين (آيت الهي و حکمت خدا) عبرتي است. (44) |
وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ بَطْنِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ رِجْلَيْنِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ أَرْبَعٍ ۚ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (45) |
و خدا هر حيواني را از آب آفريد، که بعضي (مانند مارها) بر شکم روند و برخي (مانند انسان) بر دو پا و برخي (چون اسب و گاو و شتر) بر چهار پا حرکت کنند. و خدا هر چه خواهد بيافريند که خدا بر همه کار تواناست. (45) |
لَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ ۚ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (46) |
همانا ما آيات و ادله بسيار روشن فرستاديم. و خدا هر که را خواهد به راه راست هدايت ميکند. (46) |
وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (47) |
و (منافقان هم مانند مؤمنان) ميگويند که ما به خدا و رسول ايمان آورده و اطاعت ميکنيم، و ليکن با اين همه قول باز گروهي (وقت عمل، از حق) روي ميگردانند و اصلا آنان ايمان ندارند. (47) |
وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ (48) |
و هر گاه به سوي خدا و رسول خوانده شوند تا (رسول به حکم خدا) ميان آنها قضاوت کند گروهي از ايشان (از اين دعوت) اعراض ميکنند. (48) |
وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ (49) |
و اگر دعوي خود را بر حق بدانند البته با کمال انقياد به سوي رسول ميآيند. (49) |
أَفِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ ۚ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (50) |
آيا در دلهايشان مرض (جهل و نفاق) است يا شک و ريبي دارند يا ميترسند که خدا و رسول (در مقام قضاوت) بر آنها جور و ستمي کنند؟ (خدا ظلم نخواهد کرد) بلکه آنها خود مردمي ظالم و متعديند. (50) |
إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (51) |
آن مؤمنانند که چون به سوي حکم خدا و رسولشان بخوانند تا (رسول به حکم خدا) ميان آنها حکم کند (از دل و جان) خواهند گفت که شنيده و اطاعت ميکنيم. و رستگاران عالم به حقيقت اينها هستند. (51) |
وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (52) |
و هر کس فرمان خدا و رسول را اطاعت کند و خدا ترس و پرهيزگار باشد چنين کسان را فيروزي و سعادت خواهد بود. (52) |
۞ وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ ۖ قُلْ لَا تُقْسِمُوا ۖ طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (53) |
و منافقان شديدترين قسم را به نام خدا ياد کنند که اگر تو آنها را امر کني البته همه (به جهاد دشمن) بيرون خواهند رفت، بگو: سوگند ياد مکنيد، که طاعت پسنديده و مطلوب است (نه سوگند دروغ منافقانه. و بترسيد که) خدا به هر چه ميکنيد کاملا آگاه است. (53) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |