| سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 369 |
|
| لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40) |
| باشد که ما هم اگر ساحران غالب شدند از آنان پيروي کنيم. (40) |
| فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41) |
| و چون ساحران حضور فرعون آمدند با وي گفتند: آيا اگر (بر موسي) غالب آييم اجري خواهيم داشت؟ (41) |
| قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42) |
| فرعون گفت: آري البته علاوه بر اجر خدمت از مقربان (درگاهم) نيز خواهيد شد. (42) |
| قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (43) |
| (چون ساحران به معارضه حاضر شدند) موسي به آنها گفت: اينک شما بساط سحر خود هر چه مي‌خواهيد به کار اندازيد. (43) |
| فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44) |
| ساحران هم رسن و طنابها و چوبهاي سحر خود را بيفکندند و به عزت فرعون قسم ياد کردند که (بر موسي) البته غالب خواهيم شد. (44) |
| فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45) |
| در آن حال موسي عصاي خود را بيفکند که ناگاه (اژدهايي عظيم شد و) همه وسايل سحر انگيزي ساحران را به کام فرو مي‌برد. (45) |
| فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46) |
| ساحران که اين معجزه بديدند (و قطعا دانستند سحر نيست، پيش موسي) به سجده افتادند. (46) |
| قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47) |
| گفتند: ما به خداي عالميان ايمان آورديم. (47) |
| رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48) |
| پروردگار موسي و هارون. (48) |
| قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49) |
| فرعون به ساحران گفت: چرا بي‌اجازه من ايمان به موسي آورديد؟ همانا معلوم است که اين استاد بزرگ شماست که شما را ساحري آموخته! پس به زودي کيفر خود را خواهيد ديد، دست و پاي شما را به اختلاف (دو طرف چپ و راست) قطع مي‌کنم آن گاه همه را به دار مي‌کشم. (49) |
| قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (50) |
| ساحران گفتند: (از اين دار و قتل به ما) هيچ زياني نخواهد رسيد چون (بعد از مرگ) به سوي خداي خود باز مي‌گرديم. (50) |
| إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51) |
| ما از خدا اميد آن داريم که به لطف خويش از گناهان ما درگذرد چون اول ما به او ايمان آورديم. (51) |
| ۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (52) |
| و ما به موسي وحي کرديم که بندگان مرا شبانه (از شهر مصر) بيرون بر که شما را (فرعونيان) تعقيب خواهند کرد. (52) |
| فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53) |
| آن گاه فرعون رسول براي جمع آوري لشکر به شهرها فرستاد. (53) |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54) |
| (و براي تبليغات به آنها مي‌گفتند که) همانا طايفه بني اسرائيل عده قليلي هستند. (54) |
| وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55) |
| که ما را به خشم آورده‌اند. (55) |
| وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56) |
| و ما لشکري همه نيرومند و مسلح به اسلحه کامليم. (56) |
| فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57) |
| پس (با وجود اين همه دعوي‌ها) ما آنها را از باغهاي مصفّا با نهرهاي آب روان بيرون کرديم. (57) |
| وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58) |
| و نيز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات عاليه رياست بيرون آورديم (و به درياي هلاک افکنديم). (58) |
| كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59) |
| آري اين چنين کرديم و (قوم ضعيف) بني اسرائيل را وارث آن شهر و ديارها و ثروت و مقامها گردانيديم. (59) |
| فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ (60) |
| پس صبحگاه فرعونيان موسي و بني اسرائيل را تعقيب کردند. (60) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |