| سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 385 |
|
| مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ (89) |
| کساني که (در قيامت) کار نيکو آورند پاداش بهتر از آن يابند و در آن روز از هول و هراس ايمن باشند. (89) |
| وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (90) |
| و کساني که بدکار و زشت کردار آيند به رو در آتش جهنم افتند. (و به آنها خطاب شود که) آيا (اين عذاب آتش دوزخ) جز آن است که جزاي اعمال شماست؟ (90) |
| إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (91) |
| (اي رسول بگو) من مأمورم که منحصرا خداي اين بلد (مکّه معظّمه) را که بيت الحرامش قرار داده و آن خدا مالک هر چيز عالم است، پرستش کنم و باز مأمورم که از تسليم شدگان فرمان او باشم. (91) |
| وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ (92) |
| و نيز مأمورم که قرآن را (به حکم وظيفه رسالت بر امت) تلاوت کنم، پس هر کس هدايت يافت به نفع خود هدايت يافته و هر کس گمراه شد بگو که من جز آنکه از پيمبراني هستم که براي (ارشاد و هدايت و) ترسانيدن خلق آمده‌ام وظيفه ديگر ندارم. (92) |
| وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (93) |
| و بگو: ستايش مخصوص خداست، به زودي آيات (قدرت) خود را به شما ارائه خواهد داد پس آن را بشناسيد، و خداي تو هرگز غافل از کردار شما نيست. (93) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| طسم (1) |
| طسم (شايد اشاره به اسماء اللّه باشد يا نام سوره است و قسم به آن ياد شده). (1) |
| تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) |
| اين است آيات کتاب خدا که روشن کننده (راه حق از باطل و هدايت از گمراهي) است. (2) |
| نَتْلُو عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (3) |
| ما از حکايت موسي و فرعون به حق بر تو بيان مي‌کنيم تا اهل ايمان از دانستن آن منتفع شوند. (3) |
| إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (4) |
| همانا فرعون در زمين (مصر) تکبر و گردنکشي آغاز کرد و ميان اهل آن سرزمين تفرقه و اختلاف افکند، طايفه‌اي از آنها (بني اسرائيل) را سخت ضعيف و ذليل مي‌کرد، پسرانشان را مي‌کشت (که مبادا به ظهور موسي قدرت يابند) و زنانشان را زنده مي‌گذاشت (که به خدمت پردازند). همانا فرعون مردي بسيار مفسد و بد انديش بود. (4) |
| وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ (5) |
| و ما اراده داشتيم که بر آن طايفه ضعيف و ذليل کرده شده در آن سرزمين منّت گذارده و آنها را پيشوايان (خلق) قرار دهيم و وارث (ملک و جاه فرعونيان) گردانيم. (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |