| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 406 |
|
| وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ فَأُولَٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (16) |
| و اما آن فرقه که کافر شدند و آيات ما و ديدار آخرت را تکذيب کردند آنان را (براي کيفر) در عذاب دوزخ حاضر کنند. (16) |
| فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ (17) |
| پس خدا را هنگام شام و صبحگاه (در نماز مغرب و صبح) تسبيح و ستايش گوييد. (17) |
| وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ (18) |
| و سپاس (اهل عالم) در آسمانها و زمين مخصوص اوست و شما نيز در تاريکي شب و نيمه روز (در نماز عشاء و ظهر و عصر) به ستايش او مشغول شويد. (18) |
| يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (19) |
| (آن خدايي را تسبيح و ستايش گوييد که) زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون آورد (يعني آدمي را از نطفه و نطفه را از آدمي برانگيزد) و زمين را پس از (فصل خزان و) مرگ (گياهان باز به نسيم جانبخش بهارش) زنده گرداند، و همين گونه شما را هم (پس از مرگ زنده کنند و از خاک) بيرون آرند. (19) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ (20) |
| و يکي از نشانه‌هاي (قدرت) او اين است که (پدر) شما آدميان را از خاک خلق کرد سپس (به توالد) بشري (منشعب و نژادهايي مختلف) شديد که (در همه روي زمين) منتشر گشتيد. (20) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (21) |
| و باز يکي از آيات (لطف) او آن است که براي شما از جنس خودتان جفتي بيافريد که در کنار او آرامش يافته و با هم انس گيريد و ميان شما رأفت و مهرباني برقرار فرمود. در اين امر نيز براي مردم بافکرت ادله‌اي (از علم و حکمت حق) آشکار است. (21) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْعَالِمِينَ (22) |
| و يکي از آيات (قدرت) او خلقت آسمانها و زمين است و يکي ديگر اختلاف زبانها و رنگهاي شما آدميان، که در اين امور نيز ادله‌اي (از صنع و حکمت حق) براي دانشمندان عالم آشکار است. (22) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (23) |
| و يکي از آيات او همين است که شما در شب و روز به خواب رفته (و بيدار مي‌شويد) و از فضل خدا (يعني روزي) طلب مي‌کنيد. در اين امر هم ادله‌اي (از قدرتش) براي قومي که (سخن حق) بشنوند پديدار است. (23) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (24) |
| و يکي از آيات او آن است که (رعد و) برق را به شما مي‌نماياند که هم شما را (از صاعقه عذاب) مي‌ترساند و هم (به باران رحمت خود) اميدوار مي‌گرداند، و نيز از آسمان باران مي‌فرستد تا زمين را پس از مرگش باز زنده گرداند. در اين امر نيز ادله‌اي (از قدرت ايزد) براي اهل خرد آشکار است. (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |