| سوره 31 | سوره مبارکه لقمان | صفحه 413 |
|
| أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً ۗ وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ (20) |
| آيا شما مردم به حسّ مشاهده نمي‌کنيد که خدا انواع موجوداتي که در آسمانها و زمين است براي شما مسخّر کرده و نعمت‌هاي ظاهر و باطن خود را براي شما فراوان فرموده؟ و (با وجود اين) برخي از مردم از روي جهل و گمراهي و بي‌خبري از کتاب روشن (حق) در (دين) خداي متعال مجادله مي‌کنند. (20) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ (21) |
| و چون به اين مردم (اهل جدل و عناد) گويند که بياييد از کتابي که خدا فرستاده پيروي کنيد، جواب دهند ما تنها از طريقي که پدران خود را بر آن يافته‌ايم پيروي مي‌کنيم. آيا هر چند آنان را شيطان به آتش دوزخ بخواند (باز پيرو آنها مي‌شوند). (21) |
| ۞ وَمَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (22) |
| و هر کس روي تسليم و رضا به سوي خدا آرد و نکوکار باشد چنين کس به محکم‌ترين رشته الهي چنگ زده است، و (بدانيد که) پايان کارها به سوي خداست. (22) |
| وَمَنْ كَفَرَ فَلَا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ ۚ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (23) |
| (اي رسول ما) تو از کفر هر که کافر شود محزون مباش، که رجوعشان به سوي ماست و ما آنان را سخت از (کيفر) کردارشان آگه مي‌سازيم، که همانا خدا از اسرار دلهاي خلق هم آگاه است. (23) |
| نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَىٰ عَذَابٍ غَلِيظٍ (24) |
| اندک زماني آن کافران را (به لذّات فاني دنيا) برخوردار مي‌سازيم آن گاه (بعد از مرگ) به عذاب سختشان به ناچار گرفتار خواهيم کرد. (24) |
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (25) |
| و اگر از اين کافران سؤال کني آن کيست که آسمانها و زمين را آفريده؟ البتّه جواب دهند خداست. باز گو: ستايش خداي را (که کافران نيز معترفند) بلکه اکثر آنها (بر اين حقيقت که آفريننده جهان خداست اگر به زبان گويند به دل) آگاه نيستند. (25) |
| لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (26) |
| هر چه در آسمان و زمين است همه ملک خداست، که خدا ذاتش بي‌نياز و اوصافش همه پسنديده است. (26) |
| وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (27) |
| و اگر هر درخت روي زمين (در کف نويسندگان عالم) قلم شود و آب دريا به اضافه هفت درياي ديگر مرکب گردد باز نگارش کلمات خدا (که موجودات بي‌نهايت کتاب آفرينش است) ناتمام بماند، که همانا خدا را اقتدار بي‌نهايت و حکمت بي‌پايان است. (27) |
| مَا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (28) |
| خلقت و بعثت همه شما (خلايق بي‌شمار در آساني بر خدا) جز مثل يک تن واحد نيست، که همانا خدا شنوا و بيناست. (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |