| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 465 |
|
| أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) |
| يا آنکه (از فرط پشيماني در پي آرزوي محال آيد و) گويد: (افسوس) اگر خدا مرا (به لطف خاص) هدايت فرمودي من نيز از اهل تقوا بودم. (57) |
| أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) |
| يا آنکه چون عذاب (خدا) را به چشم مشاهده کند گويد: (اي فرياد) کاش بار ديگر (به دنيا) باز مي‌گشتم تا از نيکوکاران مي‌شدم. (58) |
| بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59) |
| آري (اي بدبخت) آيات کتاب من که محقّقا براي (هدايت) تو آمد تو آن را تکذيب کردي و راه تکبر و سرکشي پيش گرفتي و از زمره کافران بد کيش گرديدي. (59) |
| وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَكَبِّرِينَ (60) |
| و روز قيامت کساني را که بر خدا دروغ بستند بنگري که همه رويشان سياه شده است (رسواي خدا و خلق گرديدند) آيا متکبران را نه منزل در دوزخ است؟ (60) |
| وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) |
| و خدا اهل تقوا را به موجبات رستگاري (و اعمال صالح) از عذاب نجات خواهد داد که هيچ رنج و المي به آنها نرسد و هرگز غم و اندوهي بر دلشان راه نيابد. (61) |
| اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (62) |
| خدا آفريننده هر چيز است و بر هر چيز هم او نگهبان است. (62) |
| لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (63) |
| کليدهاي خزائن آسمانها و زمين او راست و آنان که به آيات خدا کافر شدند هم آنان زيانکاران عالمند. (63) |
| قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (64) |
| (اي رسول به مشرکان) بگو: اي مردم نادان مرا امر مي‌کنيد که غير خدا را پرستش کنم؟ (64) |
| وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (65) |
| (هنوز مشرکان جاهل از تو موحد کامل طمع شرک دارند؟) و حال آنکه به تو و به رسولان پيش از تو چنين وحي شده که اگر به خدا شرک آوري عملت محو و نابود مي‌گردد و سخت از زيانکاران خواهي گرديد. (65) |
| بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ (66) |
| بلکه تنها خدا را پرستش کن و از شکر گزاران (نعمت الهي) باش. (66) |
| وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (67) |
| و (آنان که غير خدا را طلبيدند) خدا را چنان که شايد به عظمت نشناختند، و اوست که روز قيامت زمين در قبضه قدرت او و آسمانها در پيچيده به دست سلطنت اوست. آن ذات پاک يکتا منزّه و متعالي از شرک مشرکان (بلکه از فکر موحدان) است. (67) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |