| سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 511 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا (1) |
| (اي رسول ما غم مدارکه) البته ما تو را به فتح آشکاري فيروز مي‌گردانيم (که نه بس شهر مکّه بلکه شهر دلهاي اهل عالم را فتح کني). (1) |
| لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (2) |
| تا خدا از گناه گذشته و آينده تو در گذرد (مفسرين در اين آيه گويند: مراد از گناه پيغمبر گناه او بود به عقيده مشرکان که دعوت او را به توحيد خدا بزرگترين گناه او مي‌شمردند و مقصود از گناه گذشته و آينده دعوت قبل از هجرت و بعد از هجرت بود) و نعمت خود را بر تو به حد کمال رساند و تو را به راه مستقيم (شرع اسلام به وحي خود) هدايت کند. (2) |
| وَيَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا (3) |
| و خدا تو را به نصرتي با عزت و کرامت ياري کند. (3) |
| هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (4) |
| اوست خدايي که سکينت و وقار بر دلهاي مؤمنان آورد تا بر يقين و ايمانشان بيفزايد، و سپاه قواي آسمانها و زمين همه لشکر خداست و خدا دانا و به حکمت نظام آفرينش آگاه است. (4) |
| لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِيمًا (5) |
| اين (فتح يا فزودن ايمان) براي آن است که خدا مي‌خواهد مردان و زنان مؤمن را تا ابد در بهشت‌هايي که زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند و گناهانشان را تمام ببخشد و اين به حقيقت نزد خدا فيروزي بزرگ است. (5) |
| وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۖ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (6) |
| و نيز خدا خواهد تا همه منافقان و مشرکان را از مرد و زن عذاب کند که آنها به خدا بد گمان بودند (و وعده فتح خدا را دروغ پنداشتند) در صورتي که (وعده خدا صدق است و) روزگار بد و هلاکت ابد بر خود آنهاست و خدا بر آنان خشم و لعن کرد و جهنم را که بسيار بد منزلگاهي است بر ايشان مهيّا ساخت. (6) |
| وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (7) |
| و سپاه قواي آسمانها و زمين لشکر خداست و خدا بسيار مقتدر و به تدبير نظام عالم داناست. (7) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (8) |
| ما شخص تو را به عالم فرستاديم که شاهد (نيک و بد امت) باشي و (خلق را به لطف و رحمت حق) بشارت دهي و (از قهر و عذاب او) بترساني. (8) |
| لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (9) |
| تا شما (صالحان امت) به خدا و رسول او ايمان آورده و (دين) او را ياري کنيد و به تعظيم جلالش صبح و شام تسبيح او گوييد. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |