| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 520 |
|
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ (36) |
| و چقدر طوايفي را پيش از اينان ما هلاک کرديم که با قهر و قوّت‌تر از اينان بودند و در هر ديار راه جستند. آيا هيچ راه نجاتي يافتند؟ (36) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) |
| در اين هلاک پيشينيان پند و تذکر است آن را که قلب هوشياري داشته باشد يا گوش فرا دهد و توجه کامل کند و گواهي دهد. (37) |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ (38) |
| و همانا ما آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست همه را در شش روز آفريديم و هيچ رنج و خستگي به ما نرسيد. (38) |
| فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) |
| پس تو (اي رسول) بر آنچه مي‌گويند (و مي‌کنند از آزار و تکذيب) صبر کن (تا ما آنها را کيفر دهيم) و به حمد و ستايش خدايت تسبيح‌گو پيش از طلوع خورشيد (به نماز صبح) و پيش از غروب آن (به نماز ظهر و عصر). (39) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) |
| و باز برخي از شب را (به نماز مغرب و عشاء) و هم در عقب سجده‌ها به تسبيح خدا پرداز. (40) |
| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ (41) |
| و به نداي منادي حق (اسرافيل) روزي که از مکان نزديک (مردگان را براي زنده شدن) ندا کند گوش فرا دار (که هم اکنون به گوش دلت نداي او را بشنوي). (41) |
| يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) |
| روزي که خلق آن صيحه به حق را بشنوند آن روز هنگام خروج (از قبرها) است. (42) |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) |
| البته ما خلق را زنده ساخته و مي‌ميرانيم و بازگشت همه به سوي ماست. (43) |
| يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) |
| روزي که زمين از (احاطه بر) آنها بشکافد و همه (به عرصه قيامت) بشتابند و اين جمع‌آوري خلق بر ما سهل و آسان باشد. (44) |
| نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45) |
| ما به گفتار مردم (مغرض نادان) داناتريم و تو بر آن مردم، جبّار و مسلّط نيستي (تو رسول حقّي) پس آن کس را که از وعده عذاب قيامت من ترسان است به آيات قرآن متذکر ساز. (45) |
| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1) |
| قسم به نفس بادهاي عالم که (به امر حق بذرافشاني کنند و تخم نباتات را به هر جا) نيکو بپرا کنند. (1) |
| فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2) |
| قسم به ابرها که بار سنگين (باران را به امر حق) به دوش گيرند (تا به هر جا مأمورند فرو بارند). (2) |
| فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3) |
| قسم به کشتي‌ها که آسان (به روي آب) روان شوند. (3) |
| فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4) |
| قسم به فرشتگان که کار جهانيان را (به اذن خدا) قسمت کنند. (4) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5) |
| قسم به اينان که آنچه شما را وعده دادند همه صدق و حقيقت است. (5) |
| وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6) |
| و البته جزاي اعمال، روزي واقع خواهد گرديد. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |