| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 523 |
|
| كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52) |
| همچنان (که تو را اي رسول تکذيب کردند) هيچ رسولي بر امم پيشين نيامد جز آنکه (او را تکذيب کرده و) گفتند: او ساحر يا ديوانه است. (52) |
| أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53) |
| آيا بر اين تکذيب، مردم اعصار به يکديگر سفارش کرده‌اند؟ (يا نه؟) بلکه اين مردم (همه بالذّات) گروهي سرکش و نافرمانند. (53) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (54) |
| پس (تو هم اي رسول ما) از اين مردم کافر روي بگردان که (اتمام حجّت کردي و) ديگر هيچ در خور نکوهش و ملامت نيستي. (54) |
| وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55) |
| و (امّت را) تذکّر و پند مي‌ده که پند و تذکّر (اگر کافران را نفع ندهد) مؤمنان را سودمند افتد. (55) |
| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56) |
| و من جنّ و انس را نيافريدم مگر براي اينکه مرا (به يکتايي) پرستش کنند. (56) |
| مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) |
| من از (خلق) آنها رزق و طعام (و هيچ گونه سودي) بر خود نخواستم. (57) |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) |
| همانا روزي بخشنده خلق تنها خداست که صاحب قوّت و قدرت ابدي است. (58) |
| فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59) |
| پس اين ستمکاران را هم گناهي و کيفري مانند اصحاب و امثالشان (از امم پيشين) خواهد بود، باري آن را به عجله از من نخواهند (و به مهلتي که داديم مغرور نشوند البتّه روز انتقامشان مي‌رسد). (59) |
| فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60) |
| پس (آن گاه که زمان کيفر فرا رسيد) واي بر آنان که کافر شدند از آن روز سختي که (رسولان) به آنها وعده مي‌دهند (که در دنيا به قتل و اسارت و در عقبي به قهر و عقوبت محکومند). (60) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالطُّورِ (1) |
| قسم به طور سينا. (1) |
| وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ (2) |
| قسم به کتاب مسطور (قرآن). (2) |
| فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (3) |
| که در صحيفه‌اي گشوده فرستاد. (3) |
| وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4) |
| قسم به بيت المعمور (کعبه اهل زمين يا مسجد ملايک آسمان). (4) |
| وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5) |
| قسم به طاق بلند آسمان. (5) |
| وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6) |
| قسم به درياي آتش فروزان (که خدا روز قيامت دريا را آتش سازد و بر دوزخيان فرو ريزد). (6) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7) |
| قسم به اين امور که البته عذاب خداي تو واقع خواهد شد. (7) |
| مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (8) |
| هيچ کس دافع آن نخواهد بود. (8) |
| يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9) |
| روزي که آسمان سخت جنبش کند. (9) |
| وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10) |
| و کوهها تند به گردش آيد. (10) |
| فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (11) |
| در آن روز سخت واي بر آنان که (وعده حق و کتاب و رسول او را) تکذيب کردند. (11) |
| الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12) |
| آنان که به بازيچه دنيا فرو شدند. (12) |
| يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13) |
| آن روز آنها را سخت به آتش دوزخ برانند. (13) |
| هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ (14) |
| اين همان آتشي است که تکذيب آن مي‌کرديد. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |