سوره 54 | سوره مبارکه القمر | صفحه 531 |
|
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50) |
و فرمان ما (در همه عالم) يکي است (و هيچ تبديلپذير نيست چه در امر ايجاد و چه در کار معاد، و در سرعت) به مانند چشم به هم زدني انجام يابد. (50) |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (51) |
و ما بسياري از پيشينيان امثال شما را هلاک کرديم آيا کسي هست که از آن پند و عبرت گيرد؟ (51) |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52) |
و هر عملي که کردند در کتبنامه عملشان ثبت است. (52) |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (53) |
و هر امر کوچک و بزرگ (در آنجا) نگاشته است. (53) |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (54) |
محققا اهل تقوا در باغها و کنار نهرها (ي بهشت ابد) منزل گزينند. (54) |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ (55) |
در منزلگاه صدق و حقيقت نزد خداوند عزّت و سلطنت جاوداني متنعّمند. (55) |
سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
الرَّحْمَٰنُ (1) |
خداي بخشنده، (1) |
عَلَّمَ الْقُرْآنَ (2) |
(به رسولش) قرآن آموخت. (2) |
خَلَقَ الْإِنْسَانَ (3) |
انسان را خلق کرد. (3) |
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4) |
به او تعليم نطق و بيان فرمود. (4) |
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5) |
خورشيد و ماه به حساب معيّن به گردشند. (5) |
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (6) |
و گياهان و درختان هم به سجده او سر به خاک اطاعت نهادهاند. (6) |
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (7) |
و آسمان را او کاخي رفيع گردانيد و ميزان (عدل و نظم) را در عالم وضع فرمود. (7) |
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (8) |
(و حکم کرد) که هرگز در ميزان (عدل و احکام شرع من) تعدّي و نافرماني مکنيد. (8) |
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (9) |
و هر چيز را به ترازوي عدل و انصاف بسنجيد و هيچ در ميزان کم فروشي و نادرستي مکنيد. (9) |
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10) |
و زمين را (با هزاران نعمت) براي (زندگاني) خلق مقرّر فرمود. (10) |
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11) |
که در آن ميوههاي گوناگون و نخل خرماي با پوشش برگ و شکوفه و غلاف است. (11) |
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12) |
و هم حبوبات متنوع که داراي برگ و گل است و نيز رياحين است. (12) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13) |
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار ميکنيد؟ (13) |
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (14) |
انسان را خدا از خشک گلي مانند گل کوزه گران (بدين حسن و زيبايي) آفريد. (14) |
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ (15) |
و جنّيان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد. (15) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16) |
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار ميکنيد؟ (16) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |