فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 54

سوره مبارکه القمر

صفحه 531
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50)
و فرمان ما (در همه عالم) يکي است (و هيچ تبديل‌پذير نيست چه در امر ايجاد و چه در کار معاد، و در سرعت) به مانند چشم به هم زدني انجام يابد. (50)
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (51)
و ما بسياري از پيشينيان امثال شما را هلاک کرديم آيا کسي هست که از آن پند و عبرت گيرد؟ (51)
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52)
و هر عملي که کردند در کتب‌نامه عملشان ثبت است. (52)
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (53)
و هر امر کوچک و بزرگ (در آنجا) نگاشته است. (53)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (54)
محققا اهل تقوا در باغها و کنار نهرها (ي بهشت ابد) منزل گزينند. (54)
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ (55)
در منزلگاه صدق و حقيقت نزد خداوند عزّت و سلطنت جاوداني متنعّمند. (55)
سوره 55

سوره مبارکه الرحمن

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
الرَّحْمَٰنُ (1)
خداي بخشنده، (1)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ (2)
(به رسولش) قرآن آموخت. (2)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ (3)
انسان را خلق کرد. (3)
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4)
به او تعليم نطق و بيان فرمود. (4)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5)
خورشيد و ماه به حساب معيّن به گردشند. (5)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (6)
و گياهان و درختان هم به سجده او سر به خاک اطاعت نهاده‌اند. (6)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (7)
و آسمان را او کاخي رفيع گردانيد و ميزان (عدل و نظم) را در عالم وضع فرمود. (7)
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (8)
(و حکم کرد) که هرگز در ميزان (عدل و احکام شرع من) تعدّي و نافرماني مکنيد. (8)
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (9)
و هر چيز را به ترازوي عدل و انصاف بسنجيد و هيچ در ميزان کم فروشي و نادرستي مکنيد. (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10)
و زمين را (با هزاران نعمت) براي (زندگاني) خلق مقرّر فرمود. (10)
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11)
که در آن ميوه‌هاي گوناگون و نخل خرماي با پوشش برگ و شکوفه و غلاف است. (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12)
و هم حبوبات متنوع که داراي برگ و گل است و نيز رياحين است. (12)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (13)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (14)
انسان را خدا از خشک گلي مانند گل کوزه گران (بدين حسن و زيبايي) آفريد. (14)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ (15)
و جنّيان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد. (15)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (16)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 531صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی