| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | صفحه 539 |
|
| يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَىٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (12) |
| (اي رسول ما ياد آر) روزي که مردان و زنان مؤمن شعشعه نور ايمانشان پيش رو و سمت راست آنها بشتابد (و آنان را مژده دهند که) امروز شما را به بهشتي که نهرها زير درختانش جاري است بشارت باد که در آن بهشت جاودان خواهيد بود. اين همان سعادت و فيروزي بزرگ است. (12) |
| يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ (13) |
| و باز آن روز مردان و زنان منافق به اهل ايمان گويند: مشتابيد و به ما فرصتي دهيد تا ما هم از نور شما روشنايي برگيريم. در پاسخ به آنها گويند: واپس گرديد (يعني اگر مي‌توانيد به دنيا بازگرديد) و از آنجا نور طلبيد. در اين گفتگو باشند که بين آن دوزخيان با اهل بهشت حصاري حايل گردد و بر آن حصار دري باشد که باطن و درون آن در، بهشت رحمت است و از جانب ظاهر آن عذاب جهنم خواهد بود. (13) |
| يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ (14) |
| باز منافقان (بهشتيان را) ندا کنند که آخر نه ما هم با شما بوديم؟ آنها جواب دهند: بلي راست مي‌گوييد ليکن شما (به نفاق با خدا) خود را به فتنه افکنديد و انتظار (هلاکت مؤمنان) داشتيد و (در کار دين) به شک و ريب بوديد و آرزوهاي دنيا فريبتان داد تا وقتي که امر خدا (يعني مرگ) فرا رسيد و شيطان فريبنده شما را غافل و مغرور گردانيد. (14) |
| فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ مَأْوَاكُمُ النَّارُ ۖ هِيَ مَوْلَاكُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (15) |
| پس امروز (بر نجات هيچ يک) از شما منافقان و کافران فديه و عوض نپذيرند، همه منزلگاهتان آتش دوزخ است و آن آتش شما را سزاوارتر است و بسيار به بد منزلي باز مي‌گرديد. (15) |
| ۞ أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) |
| آيا نوبت آن نرسيد که گرويدگان (ظاهري از باطن به خدا بگروند و) دلهاشان به ياد خدا خاشع گردد و به آنچه از حق نازل شد بذل توجه کنند و مانند کساني که پيش از اين برايشان کتاب آسماني آمد (يعني يهود و نصاري) نباشند که دوره طولاني (زمان فترت) بر آنها گذشت و دلهاشان زنگ قساوت گرفت و بسياري فاسق و نابکار شدند؟ (16) |
| اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) |
| بدانيد که خداست که زمين را پس از مرگ (خزان) زنده مي‌گرداند. ما آيات و ادلّه (قدرت خود) را براي شما بيان کرديم تا مگر فکر و عقل به کار بنديد. (17) |
| إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18) |
| همانا مردان و زناني که در راه خدا (به فقيران) صدقه و احسان کنند و به خدا قرض نيکو دهند (يعني به محتاجان قرض الحسنه دهند) احسان آنها را چندين برابر سازند و پاداش با لطف و کرامت نيز خواهند داشت. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |