| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 550 |
|
| لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6) |
| البته براي شما مؤمنان هر که به خدا و (ثواب) عالم آخرت اميدوار است اقتداء به ابراهيم و يارانش نيکوست، و هر که روي (از خدا) بگرداند خدا (از طاعت خلق) کاملا بي‌نياز و به ذات خود ستوده صفات است. (6) |
| ۞ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً ۚ وَاللَّهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (7) |
| اميد است که خدا دوستي ميان شما و دشمنانتان (به فتوحات اسلام و ايمان کفّار) برقرار گرداند و خدا قادر و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (7) |
| لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (8) |
| خدا شما را از آنان که با شما در دين قتال و دشمني نکرده و شما را از ديارتان بيرون ننمودند نهي نمي‌کند که با آنان نيکي کنيد و به عدالت و انصاف رفتار نماييد، که خدا مردم با عدل و داد را بسيار دوست مي‌دارد. (8) |
| إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (9) |
| و تنها شما را از دوستي کساني نهي مي‌کند که در دين با شما قتال کرده و از وطنتان بيرون کردند و بر بيرون کردن شما همدست شدند، زنهار آنها را دوست نگيريد و کساني که با آنان دوستي و ياوري کنند ايشان به حقيقت ظالم و ستمکارند. (9) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (10) |
| اي کساني که ايمان آورده‌ايد، زناني که به عنوان اسلام و ايمان (از ديار خود) هجرت کرده و به سوي شما آمدند (ممکن است جاسوس باشند) شما از آنها تحقيق کرده و امتحانشان کنيد و البته خدا به (صدق و کذب) ايمانشان داناتر است، اگر با ايمانشان شناختيد آنها را ديگر به شوهران کافرشان بر مگردانيد که هرگز اين زنان مؤمن بر آن کفّار و آن شوهران کافر بر اين زنان حلال نيستند ولي مهر و نفقه‌اي که شوهران مخارج آن زنان کرده‌اند به آنها بپردازيد، و باکي نيست که شما با آنان نکاح کنيد در صورتي که اجر و مهرشان را بدهيد. و هرگز متوسل به حفاظت (و عقد و پيمان) زنان کافره نشويد و (اگر زنانتان از اسلام به کفر برگشتند و نزد کافران رفتند) از کفّار مهر و نفقه مطالبه کنيد، آنها هم (اگر زنانشان ايمان آوردند و نزد شما آمدند) مهر و نفقه طلبند. اين حکم خداست که ميان شما حکم مي‌کند و خدا (به حقايق امور) دانا و (به مصالح خلق) آگاه است. (10) |
| وَإِنْ فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُمْ مِثْلَ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (11) |
| و اگر از زنان شما کساني (مرتد شده) به سوي کافران رفتند و شما در مقام انتقام بر آمديد و غنيمت برديد، به مرداني که زنانشان رفته‌اند به قدر همان مهر و نفقه‌اي که خرج کرده‌اند بدهيد، و از خدايي که به او ايمان آورده‌ايد بترسيد و پرهيزکار شويد. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |