| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 73 |
|
| فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ (174) |
| آن گروه مؤمنان با نعمت و فضل خدا در حالي بازگشتند که بر آنان هيچ الم و رنجي پيش نيامد و پيرو رضاي خدا شدند، و خدا صاحب فضل و رحمتي بزرگ است. (174) |
| إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (175) |
| تنها اين شيطان است که مي‌ترساند دوستداران خود را، شما مسلمانان از آنان بيم و انديشه مکنيد و از من بترسيد اگر اهل ايمانيد. (175) |
| وَلَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا ۗ يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (176) |
| (اي پيغمبر) تو اندوهناک مباش که گروهي به راه کفر مي‌شتابند، آنها هرگز زياني به خدا نرسانند و خدا مي‌خواهد آنها را در آخرت هيچ نصيبي ندهد، و نصيبشان عذاب بزرگ و سخت دوزخ خواهد بود. (176) |
| إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (177) |
| آنان که خريدار کفر شدند به عوض ايمان، هرگز زياني به خدا نمي‌رسانند، و آنان را عذابي دردناک است. (177) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (178) |
| آنان که به راه کفر رفتند گمان نکنند که مهلتي که ما به آنها مي‌دهيم به حال آنان بهتر خواهد بود، بلکه آنها را (براي امتحان) مهلت مي‌دهيم تا بر گناه و سرکشي خود بيفزايند، و آنان را عذابي خوارکننده است. (178) |
| مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (179) |
| خداوند هرگز مؤمنان را بدين حال کنوني که برآنيد وانگذارد تا آنکه (با آزمايش خود) بدسرشت را از پاک گوهر جدا کند. و خدا همه شما را از سرّ غيب آگاه نسازد و ليکن (به اين مقام) از پيغمبران خود هر که را مشيّت او تعلق گرفت برگزيند، پس شما به خدا و پيغمبرانش بگرويد، که هر گاه ايمان آريد و پرهيزکار شويد اجر عظيم خواهيد يافت. (179) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (180) |
| آنان که بخل نموده و از مالي که خدا از فضل خويش به آنها داده حقوق فقيران را ادا نمي‌کنند گمان نکنند اين بخل به نفع آنها خواهد بود بلکه به ضرر آنهاست، چه آنکه مالي که در آن بخل ورزند در قيامت زنجير گردن آنها شود، و تنها خدا وارث آسمانها و زمين است و خدا به کردار شما آگاه است. (180) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |