| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 75 |
|
| وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (187) |
| و چون خدا از آنان که کتاب به آنها داده شد پيمان گرفت که حقايق کتاب آسماني را براي مردم بيان کنيد و کتمان مکنيد، پس آنها عهد خدا را پشت سر انداخته و آيات الهي را به بهايي اندک فروختند، پس بد معامله‌اي کردند. (187) |
| لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (188) |
| (اي پيغمبر) مپندار آنهايي که به کردار زشت خود شادمانند و دوست دارند که مردم به اوصاف پسنديده‌اي که هيچ در آنها نيست آنها را ستايش کنند، البته گمان مدار که از عذاب خدا رهايي دارند، که آنها را عذابي دردناک خواهد بود. (188) |
| وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (189) |
| خداست مالک آسمانها و زمين، و خدا بر هر چيز تواناست. (189) |
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (190) |
| محققا در خلقت آسمانها و زمين و رفت و آمد شب و روز دلائل روشني است براي خردمندان عالم. (190) |
| الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (191) |
| آنها که در هر حالت، ايستاده و نشسته و خفته خدا را ياد کنند و دائم در خلقت آسمان و زمين بينديشند و گويند: پروردگارا، تو اين دستگاه با عظمت را بيهوده نيافريده‌اي، پاک و منزهي، ما را به لطف خود از عذاب دوزخ نگاهدار؛ (191) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (192) |
| اي پروردگار ما، هر که را در آتش افکني او را سخت خوار کرده‌اي، و ستمکاران هيچ ياوري ندارند؛ (192) |
| رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (193) |
| پروردگارا، ما صداي مناديي که خلق را به ايمان فرا مي‌خواند که به پروردگارتان ايمان آوريد، شنيديم و ايمان آورديم، پروردگارا، از گناهان ما درگذر و زشتي کردار ما بپوشان و هنگام جان سپردن ما را با نيکان و صالحان محشور گردان؛ (193) |
| رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ (194) |
| پروردگارا، ما را از آنچه به زبان رسولان خود وعده دادي نصيب فرما و ما را در روز قيامت محروم مگردان، که تو هرگز در وعده تخلّف نمي‌ورزي. (194) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |