| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 8 |
|
| وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ (49) |
| و (به ياد آريد) هنگامي که شما را از ستم فرعونيان نجات داديم که از آنها سخت در شکنجه بوديد، (به حدّي که) پسران شما را کشته و زنانتان را زنده نگاه مي‌داشتند، و آن بلا و امتحاني بزرگ بود که خدا شما را بدان مي‌آزمود. (49) |
| وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (50) |
| و (ياد کنيد) هنگامي که دريا را شکافتيم و شما را نجات داديم و فرعونيان را غرق کرديم و شما مشاهده مي‌کرديد. (50) |
| وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (51) |
| و (ياد آوريد) موقعي که با موسي چهل شب وعده نهاديم، پس شما (در غيبت او) گوساله پرستي اختيار کرده ستمکار و بيدادگر شديد. (51) |
| ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52) |
| آن گاه شما را پس از چنين کار زشت بخشيديم، شايد سپاسگزار شويد. (52) |
| وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53) |
| و (به ياد آوريد) وقتي که به موسي کتاب و فرقان عطا کرديم، باشد که به راه حق هدايت يابيد. (53) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54) |
| و (ياد کنيد) وقتي که موسي به قوم خود گفت: اي قوم، شما به نفس خود ستم کرديد که (به جهالت) گوساله پرست شديد، اکنون به سوي آفريدگارتان باز گرديد و (به کيفر جهالت خود) به کشتن يکديگر تيغ برکشيد، اين براي شما در پيشگاه آفريدگارتان بهترين (کفّاره عمل) است. آن گاه از شما در گذشت که او بسيار توبه‌پذير و مهربان است. (54) |
| وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (55) |
| و (ياد آريد) وقتي که گفتيد: اي موسي ما به تو ايمان نمي‌آوريم تا آنکه خدا را آشکار ببينيم، پس صاعقه سوزان بر شما فرود آمد و آن را مشاهده مي‌کرديد. (55) |
| ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56) |
| سپس شما را بعد از مرگ برانگيختيم شايد خدا را شکر گزاريد. (56) |
| وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57) |
| و ابر را سايبان شما ساختيم و مرغ بريان و ترانگبين را بر شما فرستاديم (و گفتيم) از اين روزيهاي پاک که به شما داديم تناول کنيد، ولي (شکر اين نعمت را به جا نياوردند) نه به ما بلکه به خود ستم کردند. (57) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |