| سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 499 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| حم (1) |
| حم (قسم به نام خداي حميد و مجيد که). (1) |
| تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2) |
| تنزيل اين کتاب عظيم از جانب خداي مقتدر حکيم است. (2) |
| إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (3) |
| همانا در خلقت آسمانها و زمين براي اهل ايمان آيات و ادلّه‌اي (از قدرت الهي) پديدار است. (3) |
| وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (4) |
| و در خلقت خود شما آدميان و انواع بي‌شمار حيوان که در روي زمين پراکنده است هم آيات و براهيني (از قدرت حق) براي اهل يقين آشکار است. (4) |
| وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (5) |
| و نيز در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا از آسمان روزي (براي خلق از برف و باران) مي‌فرستد و زمين را پس از خزان مرگ ديگر بار بدانها زنده مي‌سازد و در وزش بادهاي عالم، در همه اين موجودات براي خردمندان جهان آياتي (از قدرت صانع) پيداست. (5) |
| تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (6) |
| اينها آيات خداست که ما بر تو به حق تلاوت مي‌کنيم، پس بعد از خدا و آيات روشن او ديگر به چه برهان ايمان مي‌آورند؟ (6) |
| وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (7) |
| واي بر هر دروغگوي بسيار زشتکار. (7) |
| يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (8) |
| آن که آيات خدا را که بر او تلاوت مي‌شود شنيده و بر تکبر و طغيان اصرار مي‌کند چنانکه گويي هيچ آيات را نشنيده است، چنين کساني را به عذاب دردناک بشارت ده. (8) |
| وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (9) |
| و چون از آيات ما چيزي بداند آن را به مسخره مي‌گيرد، چنين مردم کافر را (در دنيا و آخرت) عذاب ذلّت و خواري مهيّاست. (9) |
| مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (10) |
| آنها را آتش دوزخ در پيش است و آنچه اندوختند هيچ آنان را نجات و رهايي ندهد و آنچه غير خدا دوست گرفتند به کارشان نيايد و کيفر آنها بزرگ عذاب قهر خداست. (10) |
| هَٰذَا هُدًى ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (11) |
| اين قرآن هدايت خلق است و آنان که به آيات خداي خود کافر شدند جزاي آنها عذاب دردناک دوزخ است. (11) |
| ۞ اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
| خداست آن که براي شما دريا را مسخر گردانيد تا کشتي به امر او (آسان) در آب جاري شود و از آن (به تجارت و سفر) از فضل خدا (روزي) طلبيد و باشد که شکر نعمتش به جاي آريد. (12) |
| وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (13) |
| و آنچه در آسمانها و زمين است تمام را مسخر شما گردانيد و اينها همه از سوي اوست. در اين کار نيز براي مردم با فکرت آياتي (از قدرت الهي) کاملا پديدار است. (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |