| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 101 |
|
| الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (141) |
| منافقان همانها هستند که پيوسته انتظار ميکشند و مراقب شما هستند، اگر فتح و پيروزي نصيب شما گردد، ميگويند: مگر ما با شما نبوديم؟ (پس ما نيز در افتخارات و غنايم شريکيم!) (و اگر بهره اي نصيب کافران گردد، به آنان ميگويند: مگر ما شما را به مبارزه و عدم تسليم در برابر مومنان، تشويق نميکرديم؟ (پس با شما شريک خواهيم بود!)) خداوند در روز رستاخيز، ميان شما داوري ميکند، و خداوند هرگز کافران را بر مومنان تسلطي نداده است. (141) |
| إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا (142) |
| منافقان ميخواهند خدا را فريب دهند، در حالي که او آنها را فريب ميدهد، و هنگامي که به نماز برميخيزند، با کسالت برميخيزند، و در برابر مردم ريا ميکنند، و خدا را جز اندکي ياد نمينمايند! (142) |
| مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (143) |
| آنها افراد بيهدفي هستند که نه سوي اينها، و نه سوي آنهايند! (نه در صف مومنان قرار دارند، و نه در صف کافران!) و هر کس را خداوند گمراه کند، راهي براي او نخواهي يافت. (143) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (144) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! غير از مومنان، کافران را ولي و تکيهگاه خود قرار ندهيد! آيا ميخواهيد (با اين عمل،) دليل آشکاري بر ضد خود در پيشگاه خدا قرار دهيد؟! (144) |
| إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا (145) |
| منافقان در پايينترين درکات دوزخ قرار دارند، و هرگز ياوري براي آنها نخواهي يافت! (بنابر اين، از طرح دوستي با دشمنان خدا، که نشانه نفاق است، بپرهيزيد!) (145) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (146) |
| مگر آنها که توبه کنند، و جبران و اصلاح نمايند، به (دامن لطف) خدا، چنگ زنند، و دين خود را براي خدا خالص کنند، آنها با مومنان خواهند بود، و خداوند به افراد باايمان، پاداش عظيمي خواهد داد. (146) |
| مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا (147) |
| خدا چه نيازي به مجازات شما دارد اگر شکرگزاري کنيد و ايمان آوريد؟ خدا شکرگزار و آگاه است. (اعمال و نيات شما را ميداند، و به اعمال نيک، پاداش نيک مي دهد. ) (147) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |