| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 14 |
|
| وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ (89) |
| و هنگامي که از طرف خداوند، کتابي براي آنها آمد که موافق نشانه هايي بود که با خود داشتند، و پيش از اين، به خود نويد پيروزي بر کافران ميدادند (که با کمک آن، بر دشمنان پيروز گردند. ) با اين همه، هنگامي که اين کتاب، و پيامبري را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند، لعنت خدا بر کافران باد! (89) |
| بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ (90) |
| ولي آنها در مقابل بهاي بدي، خود را فروختند، که به ناروا، به آياتي که خدا فرستاده بود، کافر شدند. و معترض بودند، چرا خداوند به فضل خويش، بر هر کس از بندگانش بخواهد، آيات خود را نازل ميکند؟! از اين رو به خشمي بعد از خشمي (از سوي خدا) گرفتار شدند. و براي کافران مجازاتي خوارکننده است. (90) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (91) |
| و هنگامي که به آنها گفته شود: (به آنچه خداوند نازل فرموده، ايمان بياوريد!)ميگويند: (ما به چيزي ايمان مي آوريم که بر خود ما نازل شده است. ) و به غير آن، کافر ميشوند، در حالي که حق است، و آياتي را که بر آنها نازل شده، تصديق ميکند. بگو: (اگر (راست ميگوييد، و به آياتي که بر خودتان نازل شده) ايمان داريد، پس چرا پيامبران خدا را پيش از اين، به قتل ميرسانديد؟!) (91) |
| ۞ وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (92) |
| و (نيز) موسي آن همه معجزات را براي شما آورد، و شما پس از (غيبت) او، گوساله را انتخاب کرديد، در حالي که ستمگر بوديد. (92) |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (93) |
| و (به ياد آوريد) زماني را که از شما پيمان گرفتيم، و کوه طور را بالاي سر شما برافراشتيم، (و گفتيم:) (اين دستوراتي را که به شما داده ايم محکم بگيريد، و درست بشنويد!) آنها گفتند: (شنيديم، ولي مخالفت کرديم. ) و دلهاي آنها، بر اثر کفرشان، با محبت گوساله آميخته شد. بگو: (ايمان شما، چه فرمان بدي به شما ميدهد، اگر ايمان داريد!) (93) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |