| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 159 |
|
| أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ (68) |
| رسالتهاي پروردگارم را به شما ابلاغ ميکنم، و من خيرخواه اميني براي شما هستم. (68) |
| أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69) |
| آيا تعجب کرده ايد که دستور آگاه کننده پروردگارتان به وسيله مردي از ميان شما به شما برسد تا (از مجازات الهي) بيمتان دهد؟! و به ياد آوريد هنگامي که شما را جانشينان قوم نوح قرار داد، و شما را از جهت خلقت (جسماني) گسترش (و قدرت) داد، پس نعمتهاي خدا را به ياد آوريد، شايد رستگار شويد!) (69) |
| قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (70) |
| گفتند: (آيا به سراغ ما آمدهاي که تنها خداي يگانه را بپرستيم، و آنچه را پدران ما ميپرستند، رها کنيم؟! پس اگر راست ميگوئي آنچه را (از بلا و عذاب الهي) به ما وعده ميدهي، بياور)! (70) |
| قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (71) |
| گفت: (پليدي و غضب پروردگارتان، شما را فرا گرفته است! آيا با من در مورد نامهايي مجادله ميکنيد که شما و پدرانتان 0بعنوان معبود و خدا، بر بتها) گذارده ايد، در حالي که خداوند هيچ دليلي درباره آن نازل نکرده است؟! پس شما منتظر باشيد، من هم با شما انتظار ميکشم! (شما انتظار شکست من، و من انتظار عذاب الهي براي شما!)) (71) |
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ (72) |
| سرانجام، او و کساني را که با او بودند، برحمت خود نجات بخشيديم، و ريشه کساني که آيات ما را تکذيب کردند و ايمان نياوردند، قطع کرديم! (72) |
| وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (73) |
| و به سوي (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستاديم)، گفت: (اي قوم من! (تنها) خدا را بپرستيد، که جز او، معبودي براي شما نيست! دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده: اين (ناقه) الهي براي شما معجزهاي است، او را به حال خود واگذاريد که در زمين خدا (از علفهاي بيابان) بخورد! و آن را آزار نرسانيد، که عذاب دردناکي شما را خواهد گرفت! (73) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |