سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 168 |
|
قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالَاتِي وَبِكَلَامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ (144) |
(خداوند) فرمود: (اي موسي! من تو را با رسالتهاي خويش، و با سخنگفتنم (با تو)، بر مردم برتري دادم و برگزيدم، پس آنچه را به تو داده ام بگير و از شکرگزاران باش!) (144) |
وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145) |
و براي او در الواح اندرزي از هر موضوعي نوشتيم، و بياني از هر چيز کرديم -(پس آن را با جديت بگير! و به قوم خود بگو: به نيکوترين آنها عمل کنند! (و آنها که به مخالفت برخيزند، کيفرشان دوزخ است،) و بزودي جايگاه فاسقان را به شما نشان خواهم داد!) (145) |
سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ (146) |
بزودي کساني را که در روي زمين بناحق تکبر ميورزند، از (ايمان به) آيات خود، منصرف ميسازم! آنها چنانند که اگر هر آيه و نشانه اي را ببينند، به آن ايمان نمي آورند، اگر راه هدايت را ببينند، آن را راه خود انتخاب نميکنند، و اگر طريق گمراهي را ببينند، آن را راه خود انتخاب ميکنند! (همه اينها) بخاطر آن است که آيات ما را تکذيب کردند، و از آن غافل بودند! (146) |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (147) |
و کساني که آيات، و ديدار رستاخيز را تکذيب (و انکار) کنند، اعمالشان نابود مي گردد، آيا جز آنچه را عمل ميکردند پاداش داده ميشوند؟! (147) |
وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَىٰ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا ۘ اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ (148) |
قوم موسي بعد (از رفتن) او (به ميعادگاه خدا)، از زيورهاي خود گوسالهاي ساختند، جسد بيجاني که صداي گوساله داشت! آيا آنها نميديدند که با آنان سخن نميگويد، و به راه (راست) هدايتشان نميکند؟! آن را (خداي خود) انتخاب کردند، و ظالم بودند! (148) |
وَلَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِنْ لَمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (149) |
و هنگامي که حقيقت به دستشان افتاد، و ديدند گمراه شده اند، گفتند: (اگر پروردگارمان به ما رحم نکند، و ما را نيامرزد، بطور قطع از زيانکاران خواهيم بود!) (149) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |