سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 181 |
|
وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (34) |
چرا خدا آنها را مجازات نکند، با اينکه از (عبادت موحدان در کنار) مسجد الحرام جلوگيري ميکنند در حالي که سرپرست آن نيستند؟! سرپرست آن، فقط پرهيزگارانند، ولي بيشتر آنها نميدانند. (34) |
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (35) |
(آنها که مدعي هستند ما هم نماز داريم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چيزي جز (سوت کشيدن) (کف زدن) نبود، پس بچشيد عذاب (الهي) را بخاطر کفرتان! (35) |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ (36) |
آنها که کافر شدند، اموالشان را براي بازداشتن (مردم) از راه خدا خرج ميکنند، آنان اين اموال را (که براي به دست آوردنش زحمت کشيده اند، در اين راه) مصرف ميکنند، اما مايه حسرت و اندوهشان خواهد شد، و سپس شکست خواهند خورد، و (در جهان ديگر) کافران همگي به سوي دوزخ گردآوري خواهند شد. (36) |
لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (37) |
(اينها همه) بخاطر آن است که خداوند (ميخواهد) ناپاک را از پاک جدا سازد، و ناپاکها را روي هم بگذارد، و همه را متراکم سازد، و يکجا در دوزخ قرار دهد، و اينها هستند زيانکاران! (37) |
قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ (38) |
به آنها که کافر شدند بگو: (چنانچه از مخالفت باز ايستند، (و ايمان آورند،) گذشته آنها بخشوده خواهد شد، و اگر به اعمال سابق بازگردند، سنت خداوند در گذشتگان، درباره آنها جاري ميشود (،و حکم نابودي آنان صادر ميگردد). (38) |
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (39) |
و با آنها پيکار کنيد، تا فتنه [= شرک و سلب آزادي] برچيده شود، و دين (و پرستش) همه مخصوص خدا باشد! و اگر آنها (از راه شرک و فساد بازگردند، و از اعمال نادرست) خودداري کنند، (خداوند آنها را ميپذيرد،) خدا به آنچه انجام ميدهند بيناست. (39) |
وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ (40) |
و اگر سرپيچي کنند، بدانيد (ضرري به شما نميرسانند،) خداوند سرپرست شماست! چه سرپرست خوبي! و چه ياور خوبي! (40) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |