| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 19 |
|
| وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (120) |
| هرگز يهود و نصاري از تو راضي نخواهند شد، (تا به طور کامل، تسليم خواسته هاي آنها شوي، و) از آيين (تحريف يافته) آنان، پيروي کني. بگو: (هدايت، تنها هدايت الهي است!) و اگر از هوي و هوسهاي آنان پيروي کني، بعد از آنکه آگاه شده اي، هيچ سرپرست و ياوري از سوي خدا براي تو نخواهد بود. (120) |
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (121) |
| کساني که کتاب آسماني به آنها داده ايم [= يهود و نصاري] آن را چنان که شايسته آن است ميخوانند، آنها به پيامبر اسلام ايمان مي آورند، و کساني که به او کافر شوند، زيانکارند. (121) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (122) |
| اي بني اسرائيل! نعمت مرا، که به شما ارزاني داشتم، به ياد آوريد! و(نيز به خاطر آوريد) که من شما را بر جهانيان برتري بخشيدم! (122) |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (123) |
| از روزي بترسيد که هيچ کس از ديگري دفاع نميکند، و هيچگونه عوضي از او قبول نميشود، و شفاعت، او را سود نميدهد، و (از هيچ سوئي) ياري نميشوند! (123) |
| ۞ وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (124) |
| (به خاطر آوريد) هنگامي که خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگوني آزمود. و او به خوبي از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: (من تو را امام و پيشواي مردم قرار دادم!) ابراهيم عرض کرد: (از دودمان من (نيز اماماني قرار بده!)) خداوند فرمود: (پيمان من، به ستمکاران نميرسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شايسته اين مقامند)). (124) |
| وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى ۖ وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (125) |
| و (به خاطر بياوريد) هنگامي که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان براي مردم قرار داديم! و (براي تجديد خاطره،) از مقام ابراهيم، عبادتگاهي براي خود انتخاب کنيد! و ما به ابراهيم و اسماعيل امر کرديم که: (خانه مرا براي طواف کنندگان و مجاوران و رکوع کنندگان و سجده کنندگان، پاک و پاکيزه کنيد!) (125) |
| وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (126) |
| و (به ياد آوريد) هنگامي را که ابراهيم عرض کرد: (پروردگارا! اين سرزمين را شهر امني قرار ده! و اهل آن را -آنها که به خدا و روز بازپسين، ايمان آورده اند- از ثمرات (گوناگون)، روزي ده!) (گفت:) (ما دعاي تو را اجابت کرديم، و مومنان را از انواع برکات، بهره مند ساختيم، (اما به آنها که کافر شدند، بهره کمي خواهيم داد، سپس آنها را به عذاب آتش ميکشانيم، و چه بد سرانجامي دارند) (126) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |