سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 219 |
|
قَالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (89) |
فرمود: (دعاي شما پذيرفته شد! استقامت به خرج دهيد، و از راه (و رسم) کساني که نميدانند، تبعيت نکنيد!) (89) |
۞ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ (90) |
(سرانجام) بني اسرائيل را از دريا [= رود عظيم نيل] عبور داديم، و فرعون و لشکرش از سر ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند، هنگامي که غرقاب دامن او را گرفت، گفت: (ايمان آوردم که هيچ معبودي، جز کسي که بني اسرائيل به او ايمان آورده اند، وجود ندارد، و من از مسلمين هستم!) (90) |
آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (91) |
(اما به او خطاب شد:) الان؟!! در حالي که قبلا عصيان کردي، و از مفسدان بودي! (91) |
فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92) |
ولي امروز، بدنت را (از آب) نجات ميدهيم، تا عبرتي براي آيندگان باشي! و بسياري از مردم، از آيات ما غافلند! (92) |
وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93) |
(سپس) بني اسرائيل را در جايگاه صدق (و راستي) منزل داديم، و از روزيهاي پاکيزه به آنها عطا کرديم، (اما آنها به نزاع و اختلاف برخاستند!) و اختلاف نکردند، مگر بعد از آنکه علم و آگاهي به سراغشان آمد! پروردگار تو روز قيامت، در آنچه اختلاف ميکردند، ميان آنها داوري ميکند! (93) |
فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (94) |
و اگر در آنچه بر تو نازل کرده ايم ترديدي داري، از کساني که پيش از تو کتاب آسماني را ميخواندند بپرس، به يقين، (حق) از طرف پروردگارت به تو رسيده است، بنابر اين، هرگز از ترديدکنندگان مباش! [مسلما او ترديدي نداشت! اين درسي براي مردم بود!] (94) |
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ (95) |
و از آنها مباش که آيات خدا را تکذيب کردند، که از زيانکاران خواهي بود! (95) |
إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ (96) |
(و بدان) آنها که فرمان پروردگار تو بر آنان تحقق يافته، (و بجرم اعمالشان، توفيق هدايت را از آنها گرفته هرگز) ايمان نمي آورند، (96) |
وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (97) |
هر چند تمام آيات (و نشانه هاي الهي) به آنان برسد، تا زماني که عذاب دردناک را ببينند! (زيرا تاريکي گناه، قلبهايشان را فرا گرفته، و راهي به روشنايي ندارند!) (97) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |