سوره 11 | سوره مبارکه هود | صفحه 227 |
|
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (46) |
فرمود: (اي نوح! او از اهل تو نيست! او عمل غير صالحي است [= فرد ناشايسته اي است]! پس، آنچه را از آن آگاه نيستي، از من مخواه! من به تو اندرز ميدهم تا از جاهلان نباشي!!) (46) |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (47) |
عرض کرد: (پروردگارا! من به تو پناه ميبرم که از تو چيزي بخواهم که از آن آگاهي ندارم! و اگر مرا نبخشي، و بر من رحم نکني، از زيانکاران خواهم بود!) (47) |
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (48) |
(به نوح) گفته شد: (اي نوح! با سلامت و برکاتي از ناحيه ما بر تو و بر تمام امتهايي که با تواند، فرود آي! و امتهاي نيز هستند که ما آنها را از نعمتها بهره مند خواهيم ساخت، سپس عذاب دردناکي از سوي ما به آنها ميرسد (،چرا که اين نعمتها را کفران ميکنند!)) (48) |
تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (49) |
اينها از خبرهاي غيب است که به تو (اي پيامبر) وحي ميکنيم، نه تو، و نه قومت، اينها را پيش از اين نميدانستيد! بنابر اين، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهيزگاران است! (49) |
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (50) |
(ما) به سوي (قوم) عاد، برادرشان (هود) را فرستاديم، (به آنها) گفت: (اي قوم من! خدا را پرستش کنيد، که معبودي جز او براي شما نيست! شما فقط تهمت ميزنيد (و بتها را شريک او ميخوانيد)! (50) |
يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (51) |
اي قوم من! من از شما براي اين (رسالت)، پاداشي نميطلبم، پاداش من، تنها بر کسي است که مرا آفريده است، آيا نميفهميد؟! (51) |
وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52) |
و اي قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنيد، سپس به سوي او بازگرديد، تا (باران) آسمان را پي در پي بر شما بفرستد، و نيرويي بر نيرويتان بيفزايد! و گنهکارانه، روي (از حق) بر نتابيد!) (52) |
قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (53) |
گفتند: (اي هود! تو دليل روشني براي ما نياورده اي! و ما خدايان خود را بخاطر حرف تو، رها نخواهيم کرد! و ما (اصلا) به تو ايمان نمي آوريم! (53) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |