| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 265 |
|
| إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ (52) |
| هنگامي که بر او وارد شدند و سلام کردند، (ابراهيم) گفت: (ما از شما بيمناکيم!) (52) |
| قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (53) |
| گفتند: (نترس، ما تو را به پسري دانا بشارت ميدهيم!) (53) |
| قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54) |
| گفت: (آيا به من (چنين) بشارت ميدهيد با اينکه پير شده ام؟! به چه چيز بشارت ميدهيد؟!) (54) |
| قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِينَ (55) |
| گفتند: (تو را به حق بشارت داديم، از مايوسان مباش!) (55) |
| قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ (56) |
| گفت: (جز گمراهان، چه کسي از رحمت پروردگارش مايوس ميشود؟!) (56) |
| قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (57) |
| (سپس) گفت: (ماموريت شما چيست اي فرستادگان خدا؟) (57) |
| قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (58) |
| گفتند: (ما به سوي قومي گنهکار ماموريت يافته ايم (تا آنها را هلاک کنيم)! (58) |
| إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ (59) |
| مگر خاندان لوط، که همگي آنها را نجات خواهيم داد. (59) |
| إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ (60) |
| بجز همسرش، که مقدر داشتيم از بازماندگان (در شهر، و هلاکشوندگان) باشد!) (60) |
| فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ (61) |
| هنگامي که فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند. (61) |
| قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (62) |
| (لوط) گفت: (شما گروه ناشناسي هستيد!) (62) |
| قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ (63) |
| گفتند: (ما همان چيزي را براي تو آورده ايم که آنها [= کافران] در آن ترديد داشتند (آري،) ما مامور عذابيم)! (63) |
| وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (64) |
| ما واقعيت مسلمي را براي تو آورده ايم، و راست ميگوييم! (64) |
| فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ (65) |
| پس، خانوادهات را در اواخر شب با خود بردار، و از اينجا ببر، و خودت به دنبال آنها حرکت کن، و کسي از شما به پشت سر خويش ننگرد، مامور هستيد برويد!) (65) |
| وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَٰلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ (66) |
| و ما به لوط اين موضوع را وحي فرستاديم که صبحگاهان، همه آنها ريشهکن خواهند شد. (66) |
| وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ (67) |
| (از سوي ديگر،) اهل شهر (از ورود ميهمانان با خبر شدند، و بطرف خانه لوط) آمدند در حالي که شادمان بودند. (67) |
| قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ (68) |
| (لوط) گفت: (اينها ميهمانان منند، آبروي مرا نريزيد! (68) |
| وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ (69) |
| و از خدا بترسيد، و مرا شرمنده نسازيد!) (69) |
| قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ (70) |
| گفتند: (مگر ما تو را از جهانيان نهي نکرديم (و نگفتيم کسي را به ميهماني نپذير؟!) (70) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |