سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 288 |
|
وَمَا مَنَعَنَا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَنْ كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59) |
هيچ چيز مانع ما نبود که اين معجزات (درخواستي بهانهجويان) را بفرستيم جز اينکه پيشينيان (که همين درخواستها را داشتند، و با ايشان هماهنگ بودند)، آن را تکذيب کردند، (از جمله،) ما به (قوم) ثمود، ناقه داديم، (معجزهاي) که روشنگر بود، اما بر آن ستم کردند (و ناقه را کشتند). ما معجزات را فقط براي بيم دادن (و اتمام حجت) ميفرستيم. (59) |
وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60) |
(به ياد آور) زماني را که به تو گفتيم: (پروردگارت احاطه کامل به مردم دارد، (و از وضعشان کاملا آگاه است. ) و ما آن رويايي را که به تو نشان داديم، فقط براي آزمايش مردم بود، همچنين شجره ملعونه [= درخت نفرين شده] را که در قرآن ذکر کرده ايم. ما آنها را بيم داده (و انذار) ميکنيم، اما جز طغيان عظيم، چيزي بر آنها نميافزايد!) (60) |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61) |
(به ياد آوريد) زماني را که به فرشتگان گفتيم: (براي آدم سجده کنيد!) آنها همگي سجده کردند، جز ابليس که گفت: (آيا براي کسي سجده کنم که او را از خاک آفريده اي؟!) (61) |
قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62) |
(سپس) گفت: (به من بگو، اين کسي را که بر من برتري دادهاي (به چه دليل بوده است؟) اگر مرا تا روز قيامت زنده بگذاري، همه فرزندانش را، جز عده کمي، گمراه و ريشهکن خواهم ساخت!) (62) |
قَالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا (63) |
فرمود: (برو! هر کس از آنان از تو تبعيت کند، جهنم کيفر شماست، کيفري است فراوان! (63) |
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64) |
هر کدام از آنها را ميتواني با صدايت تحريک کن! و لشکر سواره و پيادهات را بر آنها گسيل دار! و در ثروت و فرزندانشان شرکت جوي! و آنان را با وعده ها سرگرم کن! -ولي شيطان، جز فريب و دروغ، وعده اي به آنها نميدهد- (64) |
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65) |
(اما بدان) تو هرگز سلطهاي بر بندگان من، نخواهي يافت (و آنها هيچگاه به دام تو گرفتار نميشوند)! همين قدر کافي است که پروردگارت حافظ آنها باشد. ) (65) |
رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66) |
پروردگارتان کسي است که کشتي را در دريا براي شما به حرکت درمي آورد، تا از نعمت او بهره مند شويد، او نسبت به شما مهربان است. (66) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |