| سوره 18 | سوره مبارکه الكهف | صفحه 304 |
|
| قَالَ هَٰذَا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي ۖ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ ۖ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98) |
| (آنگاه) گفت: (اين از رحمت پروردگار من است! اما هنگامي که وعده پروردگارم فرا رسد، آن را در هم ميکوبد، و وعده پروردگارم حق است!) (98) |
| ۞ وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ ۖ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا (99) |
| و در آن روز (که جهان پايان ميگيرد)، ما آنان را چنان رها ميکنيم که درهم موج ميزنند، و در صور [= شيپور] دميده ميشود، و ما همه را جمع ميکنيم! (99) |
| وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِلْكَافِرِينَ عَرْضًا (100) |
| در آن روز، جهنم را بر کافران عرضه ميداريم! (100) |
| الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطَاءٍ عَنْ ذِكْرِي وَكَانُوا لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا (101) |
| همانها که پردهاي چشمانشان را از ياد من پوشانده بود، و قدرت شنوايي نداشتند! (101) |
| أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا (102) |
| آيا کافران پنداشتند ميتوانند بندگانم را به جاي من اولياي خود انتخاب کنند؟! ما جهنم را براي پذيرايي کافران آماده کرده ايم! (102) |
| قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا (103) |
| بگو: (آيا به شما خبر دهيم که زيانکارترين (مردم) در کارها، چه کساني هستند؟ (103) |
| الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا (104) |
| آنها که تلاشهايشان در زندگي دنيا گم (و نابود) شده، با اين حال، ميپندارند کار نيک انجام ميدهند!) (104) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا (105) |
| آنها کساني هستند که به آيات پروردگارشان و لقاي او کافر شدند، به همين جهت، اعمالشان حبط و نابود شد! از اين رو روز قيامت، ميزاني براي آنها برپا نخواهيم کرد! (105) |
| ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا (106) |
| (آري،) اين گونه است! کيفرشان دوزخ است، بخاطر آنکه کافر شدند، و آيات من و پيامبرانم را به سخريه گرفتند! (106) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا (107) |
| اما کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند، باغهاي بهشت برين محل پذيرايي آنان خواهد بود. (107) |
| خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا (108) |
| آنها جاودانه در آن خواهند ماند، و هرگز تقاضاي نقل مکان از آن جا نميکنند! (108) |
| قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا (109) |
| بگو: (اگر درياها براي (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکب شود، درياها پايان ميگيرد. پيش از آنکه کلمات پروردگارم پايان يابد، هر چند همانند آن (درياها) را کمک آن قرار دهيم!) (109) |
| قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (110) |
| بگو: (من فقط بشري هستم مثل شما، (امتيازم اين است که) به من وحي ميشود که تنها معبودتان معبود يگانه است، پس هر که به لقاي پروردگارش اميد دارد، بايد کاري شايسته انجام دهد، و هيچ کس را در عبادت پروردگارش شريک نکند! (110) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |