| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 309 |
|
| وَنَادَيْنَاهُ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا (52) |
| ما او را از طرف راست (کوه) طور فراخوانديم، و نجواکنان او را (به خود) نزديک ساختيم، (52) |
| وَوَهَبْنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا (53) |
| و ما از رحمت خود، برادرش هارون را -که پيامبر بود- به او بخشيديم. (53) |
| وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا (54) |
| و در اين کتاب (آسماني) از اسماعيل (نيز) ياد کن، که او در وعده هايش صادق، و رسول و پيامبري (بزرگ) بود! (54) |
| وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (55) |
| او همواره خانوادهاش را به نماز و زکات فرمان ميداد، و همواره مورد رضايت پروردگارش بود. (55) |
| وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا (56) |
| و در اين کتاب، از ادريس (نيز) ياد کن، او بسيار راستگو و پيامبر (بزرگي) بود. (56) |
| وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا (57) |
| و ما او را به مقام والايي رسانديم. (57) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩ (58) |
| آنها پيامبراني بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، از فرزندان آدم، و از کساني که با نوح بر کشتي سوار کرديم، و از دودمان ابراهيم و يعقوب، و از کساني که هدايت کرديم و برگزيديم. آنها کساني بودند که وقتي آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده ميشد به خاک ميافتادند، در حالي که سجده ميکردند و گريان بودند. (58) |
| ۞ فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا (59) |
| اما پس از آنان، فرزندان ناشايسته اي روي کار آمدند که نماز را تباه کردند، و از شهوات پيروي نمودند، و بزودي (مجازات) گمراهي خود را خواهند ديد! (59) |
| إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا (60) |
| مگر آنان که توبه کنند، و ايمان بياورند، و کار شايسته انجام دهند، چنين کساني داخل بهشت ميشوند، و کمترين ستمي به آنان نخواهد شد. (60) |
| جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا (61) |
| وارد باغهايي جاوداني ميشوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است، هر چند آن را نديده اند، مسلما وعده خدا تحقق يافتني است! (61) |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (62) |
| در آن جا هرگز گفتار لغو و بيهودهاي نميشنوند، و جز سلام در آن جا سخني نيست، و هر صبح و شام، روزي آنان در بهشت مقرر است. (62) |
| تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيًّا (63) |
| اين همان بهشتي است که به بندگان پرهيزگار خود، به ارث ميدهيم. (63) |
| وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (64) |
| (پس از تاخير وحي، جبرئيل به پيامبر عرض کرد:) ما جز بفرمان پروردگار تو، نازل نميشويم، آنچه پيش روي ما، و پشت سر ما، و آنچه ميان اين دو ميباشد، همه از آن اوست، و پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده (و نيست)! (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |