| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 315 |
|
| قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنْسَى (52) |
| گفت: (آگاهي مربوط به آنها، نزد پروردگارم در کتابي ثبت است، پروردگارم هرگز گمراه نميشود، و فراموش نميکند (و آنچه شايسته آنهاست به ايشان ميدهد)! (52) |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّىٰ (53) |
| همان خداوندي که زمين را براي شما محل آسايش قرار داد، و راه هايي در آن ايجاد کرد، و از آسمان، آبي فرستاد!) که با آن، انواع گوناگون گياهان را (از خاک تيره) برآورديم. (53) |
| كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ (54) |
| هم خودتان بخوريد، و هم چهارپايانتان را در آن به چرا بريد! مسلما در اينها نشانه هاي روشني براي خردمندان است! (54) |
| ۞ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ (55) |
| ما شما را از آن [= زمين] آفريديم، و در آن بازميگردانيم، و بار ديگر (در قيامت) شما را از آن بيرون مي آوريم! (55) |
| وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ (56) |
| ما همه آيات خود را به او نشان داديم، اما او تکذيب کرد و سرباز زد! (56) |
| قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَىٰ (57) |
| گفت: (اي موسي! آيا آمدهاي که با سحر خود، ما را از سرزمينمان بيرون کني؟! (57) |
| فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنْتَ مَكَانًا سُوًى (58) |
| قطعا ما هم سحري همانند آن براي تو خواهيم آورد! هم اکنون (تاريخش را تعيين کن، و) موعدي ميان ما و خودت قرار ده که نه ما و نه تو، از آن تخلف نکنيم، آن هم در مکاني که نسبت به همه يکسان باشد!) (58) |
| قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59) |
| گفت: (ميعاد ما و شما روز زينت [= روز عيد] است، به شرط اينکه همه مردم ، هنگامي که روز، بالا مي آيد، جمع شوند!) (59) |
| فَتَوَلَّىٰ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَىٰ (60) |
| فرعون آن مجلس را ترک گفت، و تمام مکر و فريب خود را جمع کرد، و سپس همه را (در روز موعود) آورد. (60) |
| قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَىٰ (61) |
| موسي به آنان گفت: (واي بر شما! دروغ بر خدا نبنديد، که شما را با عذابي نابود ميسازد! و هر کس که (بر خدا) دروغ ببندد، نوميد (و شکست خورده) ميشود!) (61) |
| فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَىٰ (62) |
| آنها در ميان خود، در مورد ادامه راهشان به نزاع برخاستند، و مخفيانه و درگوشي با هم سخن گفتند. (62) |
| قَالُوا إِنْ هَٰذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَنْ يُخْرِجَاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ (63) |
| گفتند: (اين دو (نفر) مسلما ساحرند! ميخواهند با سحرشان شما را از سرزمينتان بيرون کنند و راه و رسم نمونه شما را از بين ببرند! (63) |
| فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ (64) |
| اکنون که چنين است، تمام نيرو و نقشه خود را جمع کنيد، و در يک صف (به ميدان مبارزه) بياييد، امروز رستگاري از آن کسي است که برتري خود را اثبات کند! (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |