سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 317 |
|
وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77) |
ما به موسي وحي فرستاديم که: (شبانه بندگانم را (از مصر) با خود ببر، و براي آنها راهي خشک در دريا بگشا، که نه از تعقيب (فرعونيان) خواهي ترسيد، و نه از غرق شدن در دريا!) (77) |
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78) |
(به اين ترتيب) فرعون با لشکريانش آنها را دنبال کردند، و دريا آنان را (در ميان امواج خروشان خود) بطور کامل پوشانيد! (78) |
وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79) |
فرعون قوم خود را گمراه ساخت، و هرگز هدايت نکرد! (79) |
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80) |
اي بني اسرائيل! ما شما را از چنگال دشمنتان نجات داديم، و در طرف راست کوه طور، با شما وعده گذارديم، و (من) و (سلوي) بر شما نازل کرديم! (80) |
كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81) |
بخوريد از روزيهاي پاکيزه اي که به شما داده ايم، و در آن طغيان نکنيد، که غضب من بر شما وارد شود و هر کس غضبم بر او وارد شود، سقوط ميکند! (81) |
وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82) |
و من هر که را توبه کند، و ايمان آورد، و عمل صالح انجام دهد، سپس هدايت شود، مي آمرزم! (82) |
۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83) |
اي موسي! چه چيز سبب شد که از قومت پيشي گيري، و (براي آمدن به کوه طور)عجله کني؟! (83) |
قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84) |
عرض کرد: (پروردگارا! آنان در پي منند، و من به سوي تو شتاب کردم، تا از من خشنود شوي!) (84) |
قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85) |
فرمود: (ما قوم تو را بعد از تو، آزموديم و سامري آنها را گمراه ساخت!) (85) |
فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي (86) |
موسي خشمگين و اندوهناک به سوي قوم خود بازگشت و گفت: (اي قوم من! مگر پروردگارتان وعده نيکويي به شما نداد؟! آيا مدت جدايي من از شما به طول انجاميد، يا ميخواستيد غضب پروردگارتان بر شما نازل شود که با وعده من مخالفت کرديد؟!) (86) |
قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87) |
گفتند: (ما به ميل و اراده خود از وعده تو تخلف نکرديم، بلکه مقداري از زيورهاي قوم را که با خود داشتيم افکنديم!) و سامري اينچنين القا کرد. (87) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |