سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 323 |
|
وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنْشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (11) |
چه بسيار آباديهاي ستمگري را در هم شکستيم، و بعد از آنها، قوم ديگري روي کار آورديم! (11) |
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَرْكُضُونَ (12) |
هنگامي که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند! (12) |
لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13) |
(گفتيم:) فرار نکنيد، و به زندگي پر ناز و نعمت، و به مسکنهاي پر زرق و برقتان بازگرديد! شايد (سائلان بيايند و) از شما تقاضا کنند (شما هم آنان را محروم بازگردانيد)! (13) |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14) |
گفتند: (اي واي بر ما! به يقين ما ستمگر بوديم!) (14) |
فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15) |
و همچنان اين سخن را تکرار ميکردند، تا آنها را درو کرده و خاموش ساختيم! (15) |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (16) |
ما آسمان و زمين، و آنچه را در ميان آنهاست از روي بازي نيافريديم! (16) |
لَوْ أَرَدْنَا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْوًا لَاتَّخَذْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ كُنَّا فَاعِلِينَ (17) |
(بفرض محال) اگر ميخواستيم سرگرمي انتخاب کنيم، چيزي متناسب خود انتخاب ميکرديم! (17) |
بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18) |
بلکه ما حق را بر سر باطل ميکوبيم تا آن را هلاک سازد، و اين گونه، باطل محو و نابود ميشود! اما واي بر شما از توصيفي که (درباره خدا و هدف آفرينش)ميکنيد! (18) |
وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ (19) |
از آن اوست آنان که در آسمانها و زمينند! و آنها که نزد اويند [= فرشتگان] هيچ گاه از عبادتش استکبار نميورزند، و هرگز خسته نميشوند. (19) |
يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ (20) |
(تمام) شب و روز را تسبيح ميگويند، و سست نميگردند. (20) |
أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنْشِرُونَ (21) |
آيا آنها خداياني از زمين برگزيدند که (خلق ميکنند و) منتشر ميسازند؟! (21) |
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (22) |
اگر در آسمان و زمين، جز (الله) خدايان ديگري بود، فاسد ميشدند (و نظام جهان به هم ميخورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصيفي که آنها ميکنند! (22) |
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ (23) |
هيچ کس نميتواند بر کار او خرده بگيرد، ولي در کارهاي آنها، جاي سوال و ايراد است! (23) |
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً ۖ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُمْ مُعْرِضُونَ (24) |
آيا آنها معبوداني جز خدا برگزيدند؟! بگو: (دليلتان را بياوريد! اين سخن کساني است که با من هستند، و سخن کساني [= پيامبراني] است که پيش از من بودند!) اما بيشتر آنها حق را نميدانند، و به همين دليل (از آن) روي گردانند. (24) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |