| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 390 |
|
| فَلَمَّا جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (36) |
| هنگامي که موسي معجزات روشن ما را براي آنان آورد، گفتند: (اين چيزي جز سحر نيست که بدروغ به خدا بسته شده، ما هرگز چنين چيزي را در نياکان خود نشنيده ايم!) (36) |
| وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (37) |
| موسي گفت: (پروردگارم از حال کساني که هدايت را از نزد او آورده اند، و کساني که عاقبت نيک سرا(ي دنيا و آخرت) از آن آنهاست آگاهتر است! مسلما ظالمان رستگار نخواهند شد!) (37) |
| وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَلْ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ (38) |
| فرعون گفت: (اي جمعيت اشراف! من خدايي جز خودم براي شما سراغ ندارم. (اما براي تحقيق بيشتر،) اي هامان، برايم آتشي بر گل بيفروز (و آجرهاي محکم بساز)، و براي من برج بلندي ترتيب ده تا از خداي موسي خبر گيرم، هر چند من گمان ميکنم او از دروغگويان است!) (38) |
| وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ (39) |
| (سرانجام) فرعون و لشکريانش بدون حق در زمين استکبار کردند، و پنداشتند بسوي ما بازگردانده نميشوند! (39) |
| فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (40) |
| ما نيز او و لشکريانش را گرفتيم و به دريا افکنديم، اکنون بنگر پايان کار ظالمان چگونه بود! (40) |
| وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ (41) |
| و آنان [= فرعونيان] را پيشواياني قرار داديم که به آتش (دوزخ) دعوت ميکنند، و روز رستاخيز ياري نخواهند شد! (41) |
| وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ (42) |
| و در اين دنيا نيز لعنتي بدنبال آنان قرار داديم، و روز قيامت از زشترويانند! (42) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَىٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (43) |
| و ما به موسي کتاب آسماني داديم بعد از آنکه اقوام قرون نخستين را هلاک نموديم، کتابي که براي مردم بصيرتآفرين بود، و مايه هدايت و رحمت، شايد متذکر شوند! (43) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |