سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 391 |
|
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَىٰ مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ (44) |
تو در جانب غربي نبودي هنگامي که ما فرمان نبوت را به موسي داديم، و تو از شاهدان نبودي (در آن هنگام که معجزات را در اختيار موسي گذارديم)! (44) |
وَلَٰكِنَّا أَنْشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۚ وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (45) |
( ولي ما اقوامي را در اعصار مختلف خلق کرديم، و زمانهاي طولاني بر آنها گذشت (که آثار انبيا از دلهايشان محو شد، پس تو را با کتاب آسمانيت فرستاديم)! تو هرگز در ميان مردم مدين اقامت نداشتي تا (از وضع آنان آگاه باشي و) آيات ما را براي آنها [= مشرکان مکه] بخواني، ولي ما بوديم که تو را فرستاديم (و اين آيات را در اختيارت قرار داديم)! (45) |
وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَٰكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (46) |
تو در کنار طور نبودي زماني که ما ندا داديم، ولي اين رحمتي از سوي پروردگارت بود (که اين اخبار را در اختيار تو نهاد) تا بوسيله آن قومي را انذار کني که پيش از تو هيچ انذارکنندهاي براي آنان نيامده است، شايد متذکر شوند! (46) |
وَلَوْلَا أَنْ تُصِيبَهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (47) |
هرگاه (پيش از فرستادن پيامبري) مجازات و مصيبتي بر اثر اعمالشان به آنان ميرسيد، ميگفتند: (پروردگارا! چرا رسولي براي ما نفرستادي تا از آيات تو پيروي کنيم و از مومنان باشيم؟!) (47) |
فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَىٰ ۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ (48) |
ولي هنگامي که حق از نزد ما براي آنها آمد گفتند: (چرا مثل همان چيزي که به موسي داده شد به اين پيامبر داده نشده است؟!) مگر بهانهجوياني همانند آنان، معجزاتي را که در گذشته به موسي داده شد، انکار نکردند و گفتند: (اين دو نفر [= موسي و هارون] دو ساحرند که دست به دست هم داده اند (تا ما را گمراه کنند) و ما به هر دو کافريم)؟! (48) |
قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَىٰ مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (49) |
بگو: (اگر راست ميگوييد (که تورات و قرآن از سوي خدا نيست)، کتابي هدايتبخشتر از اين دو از نزد خدا بياوريد، تا من از آن پيروي کنم!) (49) |
فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (50) |
اگر اين پيشنهاد تو را نپذيرند، بدان که آنان تنها از هوسهاي خود پيروي ميکنند! و آيا گمراهتر از آن کس که پيروي هواي نفس خويش کرده و هيچ هدايت الهي را نپذيرفته، کسي پيدا ميشود؟! مسلما خداوند قوم ستمگر را هدايت نميکند! (50) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |