| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 400 |
|
| وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ (31) |
| و هنگامي که فرستادگان ما (از فرشتگان) بشارت (تولد فرزند) براي ابراهيم آوردند، گفتند: (ما اهل اين شهر و آبادي را [و به شهرهاي قوم لوط اشاره کردند] هلاک خواهيم کرد، چرا که اهل آن ستمگرند!) (31) |
| قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (32) |
| (ابراهيم) گفت: (در اين آبادي لوط است!) گفتند: (ما به کساني که در آن هستند آگاهتريم! او و خانوادهاش را نجات ميدهيم، جز همسرش که در ميان قوم (گنهکار) باقي خواهد ماند. ) (32) |
| وَلَمَّا أَنْ جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (33) |
| هنگامي که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از ديدن آنها بدحال و دلتنگ شد، گفتند: (نترس و غمگين مباش، ما تو و خانوادهات را نجات خواهيم داد، جز همسرت که در ميان قوم باقي ميماند. (33) |
| إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (34) |
| ما بر اهل اين شهر و آبادي به خاطر گناهانشان، عذابي از آسمان فرو خواهيم ريخت!) (34) |
| وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (35) |
| و از اين آبادي نشانه روشني (و درس عبرتي) براي کساني که ميانديشند باقي گذارديم! (35) |
| وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36) |
| و ما بسوي (مدين)، برادرشان (شعيب) را فرستاديم، گفت: (اي قوم من! خدا را بپرستيد، و به روز بازپسين اميدوار باشيد، و در زمين فساد نکنيد!) (36) |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (37) |
| (ولي) آنها او را تکذيب کردند، و به اين سبب زلزله آنان را فراگرفت، و بامدادان در خانه هاي خود به رو در افتاده و مرده بودند! (37) |
| وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تَبَيَّنَ لَكُمْ مِنْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (38) |
| ما طايفه (عاد) و (ثمود) را نيز (هلاک کرديم)، و مساکن (ويران شده) آنان براي شما آشکار است، شيطان اعمالشان را براي آنان آراسته بود، از اين رو آنان را از راه (خدا) بازداشت در حالي که بينا بودند. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |