| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 409 |
|
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلُ ۚ كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُشْرِكِينَ (42) |
| بگو: (در زمين سير کنيد و بنگريد عاقبت کساني که قبل از شما بودند چگونه بود؟ بيشتر آنها مشرک بودند! (42) |
| فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ (43) |
| روي خود را بسوي آيين مستقيم و پايدار بدار، پيش از آنکه روزي فرا رسد که هيچ کس نميتواند آن را از خدا بازگرداند، در آن روز مردم به گروه هايي تقسيم ميشوند: (43) |
| مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ (44) |
| هر کس کافر شود، کفرش بر زيان خود اوست، و آنها که کار شايسته انجام دهند، به سود خودشان آماده ميسازند. (44) |
| لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ (45) |
| اين براي آن است که خداوند کساني را که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، از فضلش پاداش دهد، او کافران را دوست نميدارد! (45) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (46) |
| و از آيات (عظمت) خدا اين است که بادها را بعنوان بشارتگراني ميفرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سيراب کند) و کشتيها بفرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گيريد، شايد شکرگزاري کنيد. (46) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَانْتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا ۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ (47) |
| و پيش از تو پيامبراني را بسوي قومشان فرستاديم، آنها با دلايل روشن به سراغ قوم خود رفتند، ولي (هنگامي که اندرزها سودي نداد) از مجرمان انتقام گرفتيم (و مومنان را ياري کرديم)، و ياري مومنان، همواره حقي است بر عهده ما! (47) |
| اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (48) |
| خداوند همان کسي است که بادها را ميفرستد تا ابرهايي را به حرکت در آورند، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد ميگستراند و متراکم ميسازد، در اين هنگام دانه هاي باران را ميبيني که از لا به لاي آن خارج ميشود،هنگامي که اين (باران حياتبخش) را به هر کس از بندگانش که بخواهد ميرساند، ناگهان خوشحال ميشوند. (48) |
| وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ (49) |
| و قطعا پيش از آنکه بر آنان نازل شود مايوس بودند! (49) |
| فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (50) |
| به آثار رحمت الهي بنگر که چگونه زمين را بعد از مردنش زنده ميکند، چنين کسي (که زمين مرده را زنده کرد) زندهکننده مردگان (در قيامت) است، و او بر همه چيز تواناست! (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |