سوره 32 | سوره مبارکه السجده | صفحه 416 |
|
وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ (12) |
و اگر ببيني مجرمان را هنگامي که در پيشگاه پروردگارشان سر به زير افکنده، ميگويند: (پروردگارا! آنچه وعده کرده بودي ديديم و شنيديم، ما را بازگردان تا کار شايسته اي انجام دهيم، ما (به قيامت) يقين داريم!) (12) |
وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (13) |
و اگر ميخواستيم به هر انساني هدايت لازمش را (از روي اجبار بدهيم) ميداديم، ولي (من آنها را آزاد گذارده ام و) سخن و وعده ام حق است که دوزخ را (از افراد بي ايمان و گنهکار) از جن و انس همگي پر کنم! (13) |
فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ ۖ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (14) |
(و به آنها ميگويم:) بچشيد (عذاب جهنم را)! بخاطر اينکه ديدار امروزتان را فراموش کرديد، ما نيز شما را فراموش کرديم، و بچشيد عذاب جاودان را به خاطر اعمالي که انجام ميداديد! (14) |
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ۩ (15) |
تنها کساني که به آيات ما ايمان مي آورند که هر وقت اين آيات به آنان يادآوري شود به سجده ميافتند و تسبيح و حمد پروردگارشان را بجا مي آورند، و تکبر نميکنند. (15) |
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (16) |
پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور ميشود (و بپا ميخيزند و رو به درگاه خدا مي آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد ميخوانند، و از آنچه به آنان روزي داده ايم انفاق ميکنند! (16) |
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (17) |
هيچ کس نميداند چه پاداشهاي مهمي که مايه روشني چشمهاست براي آنها نهفته شده، اين پاداش کارهائي است که انجام ميدادند! (17) |
أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا ۚ لَا يَسْتَوُونَ (18) |
آيا کسي که باايمان باشد همچون کسي است که فاسق است؟! نه، هرگز اين دو برابر نيستند. (18) |
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَىٰ نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (19) |
اما کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند، باغهاي بهشت جاويدان از آن آنها خواهد بود، اين وسيله پذيرايي (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام ميدادند. (19) |
وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (20) |
و اما کساني که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جايگاه هميشگي آنها آتش است، هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازميگردانند و به آنان گفته ميشود: (بچشيد عذاب آتشي را که انکار ميکرديد!) (20) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |