| سوره 33 | سوره مبارکه الاحزاب | صفحه 423 |
|
| وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا (36) |
| هيچ مرد و زن با ايماني حق ندارد هنگامي که خدا و پيامبرش امري را لازم بدانند، اختياري (در برابر فرمان خدا) داشته باشد، و هر کس نافرماني خدا و رسولش را کند، به گمراهي آشکاري گرفتار شده است! (36) |
| وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَاهُ ۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (37) |
| (به خاطر بياور) زماني را که به آن کس که خداوند به او نعمت داده بود و تو نيز به او نعمت داده بودي [به فرزند خواندهات (زيد)] ميگفتي: (همسرت را نگاهدار و از خدا بپرهيز!) (و پيوسته اين امر را تکرار ميکردي)، و در دل چيزي را پنهان ميداشتي که خداوند آن را آشکار ميکند، و از مردم ميترسيدي در حالي که خداوند سزاوارتر است که از او بترسي! هنگامي که زيد نيازش را از آن زن به سرآورد (و از او جدا شد)، ما او را به همسري تو درآورديم تا مشکلي براي مومنان در ازدواج با همسران پسر خوانده هايشان -هنگامي که طلاق گيرند- نباشد، و فرمان خدا انجام شدني است (و سنت غلط تحريم اين زنان بايد شکسته شود). (37) |
| مَا كَانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ ۖ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَقْدُورًا (38) |
| هيچ گونه منعي بر پيامبر در آنچه خدا بر او واجب کرده نيست، اين سنت الهي در مورد کساني که پيش از اين بوده اند نيز جاري بوده، و فرمان خدا روي حساب و برنامه دقيقي است! (38) |
| الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا (39) |
| (پيامبران) پيشين کساني بودند که تبليغ رسالتهاي الهي ميکردند و (تنها) از او مي ترسيدند، و از هيچ کس جز خدا بيم نداشتند، و همين بس که خداوند حسابگر (و پاداشدهنده اعمال آنها) است! (39) |
| مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (40) |
| محمد (ص) پدر هيچ يک از مردان شما نبوده و نيست، ولي رسول خدا و ختمکننده و آخرين پيامبران است، و خداوند به همه چيز آگاه است! (40) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا (41) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! خدا را بسيار ياد کنيد، (41) |
| وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (42) |
| و صبح و شام او را تسبيح گوييد! (42) |
| هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا (43) |
| او کسي است که بر شما درود و رحمت ميفرستد، و فرشتگان او (نيز) براي شما تقاضاي رحمت ميکنند تا شما را از ظلمات (جهل و شرک گناه) به سوي نور (ايمان و علم و تقوا) رهنمون گردد، او نسبت به مومنان همواره مهربان بوده است! (43) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |