سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 445 |
|
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) |
آيا نديدند که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده ايم چهارپاياني براي آنان آفريديم که آنان مالک آن هستند؟! (71) |
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) |
و آنها را رام ايشان ساختيم، هم مرکب آنان از آن است و هم از آن تغذيه ميکنند، (72) |
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) |
و براي آنان بهره هاي ديگري در آن (حيوانات) است و نوشيدنيهائي گوارا، آيا با اين حال شکرگزاري نميکنند؟! (73) |
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) |
آنان غير از خدا معبوداني براي خويش برگزيدند به اين اميد که ياري شوند! (74) |
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) |
ولي آنها قادر به ياري ايشان نيستند، و اين (عبادتکنندگان در قيامت) لشکري براي آنها خواهند بود که در آتش دوزخ احضار ميشوند! (75) |
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) |
پس سخنانشان تو را غمگين نسازد، ما آنچه را پنهان ميدارند و آنچه را آشکار ميکنند ميدانيم! (76) |
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) |
آيا انسان نميداند که ما او را از نطفهاي بيارزش آفريديم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار (با ما) برخاست! (77) |
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) |
و براي ما مثالي زد و آفرينش خود را فراموش کرد و گفت: (چه کسي اين استخوانها را زنده ميکند در حالي که پوسيده است؟!) (78) |
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) |
بگو: (همان کسي آن را زنده ميکند که نخستين بار آن را آفريد، و او به هر مخلوقي داناست! (79) |
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) |
همان کسي که براي شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما بوسيله آن، آتش ميافروزيد!) (80) |
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) |
آيا کسي که آسمانها و زمين را آفريد، نميتواند همانند آنان [= انسانهاي خاک شده] را بيافريند؟! آري (ميتواند)، و او آفريدگار داناست! (81) |
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) |
فرمان او چنين است که هرگاه چيزي را اراده کند، تنها به آن ميگويد: (موجود باش!)، آن نيز بيدرنگ موجود ميشود! (82) |
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) |
پس منزه است خداوندي که مالکيت و حاکميت همه چيز در دست اوست، و شما را به سوي او بازميگردانند! (83) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |